Kiedy dowiedziałem się, że Tolkien zapożyczył wiele z mitów nordyckich - postanowiłem je odnaleźć! Po przeczytaniu zadałem sobie pytanie: czemu nie znamy tych historii? Dlaczego nie poznajemy ich w szkole? Wtedy postanowiłem coś z tym zrobić i zacząłem opowiadać. Początek nie był łatwy, ale sprawiało (i sprawia!) mi to wiele radości i tak zaczęła się cała przygoda...
Obecnie podróżuję z opowieściami po Polsce i za granicę.
Działam w grupie Karawana Opowieści, prowadząc spotkania dla dzieci, jak i dla dorosłych. Powodów do szukania historii i chęci dzielenia się nimi jest wiele: przypominają one o dawnych wydarzeniach, przynoszą ze sobą uniwersalne mądrości i drogowskazy życiowe, są świetną zabawą i dają dużo radości, pozwalają "być razem" i wspólnie przeżywać to, co dzieje się w danej historii. Poszukiwanie odpowiednich opowieści, pogłębianie wiedzy związanej z kulturą i czasem, z którego pochodzą, to moja pasja. Stała się ona moją drogą życiową.
Żeby robić to jeszcze lepiej, chcę poświęcać czas na czytanie książek, dokształcanie się w pracy z głosem, z ciałem, w śpiewie, grze na instrumentach, poprawnej dykcji, improwizacji, a także pogłębianie wiedzy o kulturach i życiu ludzi z czasów, z jakich te opowieści pochodzą. Sporo tego? Pewnie starczyłoby na kilka zawodów, ale jeśli chcę robić to, co kocham dobrze, to chciałbym się tego wszystkiego nauczyć!
Jeśli chcielibyście mi pomóc i wspierać mnie w tym - będę Wam bardzo wdzięczny i podziękuję pięknymi historiami.
Jest jeszcze jeden powód dla którego warto opowiadać:
