Ufam, że mało kto trafił tu przez przypadek i zarówno to przywitanie jak i nazwa Zespół Myślenia Ironicznego jest Wam doskonale znana. Normalnie witamy razem dzień uśmiechem i żegnamy go, bez względu na poziom satysfakcji, kolejnymi uśmiechami. Na Facebooku jest Was już ponad 860 000, a na Instagramie blisko 260 000.
Dzisiaj witam Was na moim Patronite jako jednych z pierwszych i jestem równie zaskoczony, że się tu widzimy - ale gwarantuję, że to nie koniec zbliżających się niespodzianek!
Na imię mam Konrad, pochodzę z Krakowa. Mazury to mój drugi dom, moje marzenie, to chciałbym "być tam gdzie tylko zechcę". A Zespół Myślenia Ironicznego prowadzę od 24 marca 2010 roku - czyli od samego jego początku. Przez ponad 10 lat podchodziłem do tego projektu od kilku stron, ale nigdy nie sądziłem, że zaprowadzi mnie na skrzyżowanie, na którym aktualnie stoimy.
Zawsze traktowałem ZMI jako projekt, w którym to ja mógłbym zaoferować coś światu i to nigdy się nie zmieni, bo nadrzędny i w zasadzie jedyny cel przyświecający mojej działalności to dzielenie się radością, a największą satysfakcję daje mi każdy znak od Was o "uratowaniu dnia nie do uratowania".
Wbrew pozorom jestem gościem twardo stąpającym po ziemi, pracuję jak wszyscy, mam co jeść, gdzie mieszkać (choć ciągle nie u siebie :P) i mimo wszystkich głupot, jakie codziennie podglądacie w moim wykonaniu, umiem liczyć i głównie liczę na siebie.
Zespół Myślenia Ironicznego tworzę w tak zwanym "czasie wolnym" i moja perspektywa nie sięga póki co lądów, na których miałoby się to zmienić. Nie przychodzę Was prosić o coś, co jest mi niezbędne, nie planuję ograniczać swojej dotychczasowej działalności, jeżeli projekt Patronów spali na panewce i nie mam zamiaru się na nikogo obrażać, jeżeli uzna to za szaleństwo czy wyciąganie łapy.
Przychodzę tu w ramach małego eksperymentu i oddania swojego losu w Wasze ręce. Może się zmienić wszystko, jak mniemam na jeszcze lepsze, lub nie zmieni się nic. Wszystko zależy od tego, czy uznacie, że to, co robię jest warte odmówienia sobie raz w miesiącu kawy, flachy, randki z Tindera, czy nie odmawiania sobie czegokolwiek, bo Was kurwa po prostu stać ;] Będę wniebowzięty, jeżeli jakimś cudem okaże się, że to, co robię w internecie od lat, warte jest dla Was wsparcia tej idei nie tylko lajkiem i serduszkiem :D
Zatem, jak to mówią zawsze w filmach przed każdą niepowtarzalną przygodą: "Let's play a game" Łobuzy!
Chcielibyśmy Cię poinformować o ryzykach, związanych z Twoim zaangażowaniem finansowym. Przekazując środki na realizację pasji Twojego ulubionego Twórcy prosimy, abyś wziął/wzięła pod uwagę:
Jednak zanim zdecydujesz się na wsparcie Autora, weź pod uwagę, że w przypadkach spornych ewentualny zwrot pieniędzy może być obarczony znacznym ryzykiem.
