Oliwia In

Tworzenie jest czymś pięknym, co pozwala mi poczuć się jakbym latała z rozwiniętymi skrzydłami. Jeżeli jesteś twórcą, albo kiedykolwiek miałeś do czynienia z kimś zajmującym się zawodowo kreatywnymi sprawami, to wiesz jednak, że do tworzenia potrzebne są odpowiednie warunki. Dla mnie są nimi cisza i spokój przy pisaniu, od czasu do czasu kawka w jednej z nadmorskich kawiarni na zebranie myśli, spacery wzdłuż wybrzeża dla krajobrazowych inspiracji oraz ostatnie, będące jednym z najważniejszych - stabilizacja finansowa. Bez poczucia, że mam stałe wsparcie finansowe, nie łatwo jest mi się skupić na rozwoju swojego potencjału i na tworzeniu tego co gwarantuje mi talent, który już posiadam. Obieranie mandarynek i drobne prace w jednej z zaprzyjaźnionych kawiarni to jedno, co robię by dorobić do pisania, ale nie gwarantuje mi to stałego dochodu. Z Waszym wsparciem, będzie mi dużo lżej na duszy, a nowe projekty literackie i nie tylko, będą się ze mnie żwawo wydobywały - niczym delfiny z morskich głebin skaczące ku słońcu 🐬

Samo wykonywanie ukochanej pracy, w miejscu swoich marzeń to już wielki przywilej. Wiecie, że potrzebowałam sporej odwagi, żeby sięgnąć po to, co wydawało mi się słuszne, do czego rwało się moje serce. I oczywiście nie żałuję swoim wyborów. Jednak tworzenia dla samego tworzenia, lub dla mniejszej liczby odbiorców odejmuje trochę z mojego poczucia celu (nie zrozumcie mnie zle!), ponieważ chciałabym mówić o pięknie wyspy Jeju i jedynej w swoim rodzaju kulturze, wpisanej na listę dziedzict UNESCO – kulturze kobiet morza, na większą skalę, i tym samym móc się w jakimś stopniu przyczynić do jej przetrwania. Pragnę by moje wydawnictwo docierało do kobiet i wspomagało kobiety. Poprzez sprzedaż “Koreańskiej Syreny” zależałoby mi na wspieraniu społeczności najstarszych, nie zdolnych już do czynnej pracy, kobiet morza. Wiele z nich łowi do póznej starości (nawet po 90tce), ale nie we wszystkich wypadkach dzieje się tak z samej miłości do morza – brak emerytur niestety często zmusza je do utrzymywania się z poławiarstwa do samej śmierci. Jak chciałabym? Przede wszystkim dotrzeć do mniejszych i większych lokalnych społeczności oskalujących wokół haenyeo i połączyć się z związanymi organizacjami. Wasze wsparcie dałoby mi możliwość czynnego włączenia się w taką działalność.

Ponadto chciałabym pomagać wydawać książki innych kobiecych twórczyń z różnych dziedzin, przeznaczając 10% przychodów na różne cele charytatywne, wybrane przez samego artystę.

Żeby zorganiować taki systemu wydawniczy, rozpromować “Syrenę”, a co za tym idzie stać się większym wkładem w to lokalne, lecz mające różnorakie potrzeby, społeczeństwo, potrzebne mi Wasze wsparcie 💙