Siemanko, z tej strony Mateusz Osiak.
Od 10 lat ocieram się o hip-hopowe dziennikarstwo jednocześnie nie wchodząc w nie z butami. Powodów mam kilka, a głównym z nich jest to, że nie lubię robić rzeczy pod liczbę klików.
Napisanie czegoś pozytywnego o płycie tylko dlatego, by nie urazić twórcy?
Propsowanie rapera tylko po to, by w przyszłości udzielił mi wywiadu?
Wychwalanie kogoś z powodu tego, że jest moim ziomkiem?
Tego w Rap MATTers nie znajdziecie. Nie boję się krytykować tych wszędzie propsowanych. Nie boję się propsować tych, których łatwo jest hejtować. Lubię dyskutować, kwestionować to, co wszyscy mają za pewnik i prawdopodobnie nie zawsze mam rację, bo to niewykonalne, ale staram się zmuszać ludzi, by spoglądali na rap z szerszej perspektywy tak, by ich horyzonty nie zatrzymywały się na ocenach "dobre/słabe".
W cotygodniowym Rap MATTers komentuję to, co wydarzyło się na scenie w danym tygodniu, opowiadam o premierach, staram się promować nieznanych, a dobrych i rzetelnie recenzuję najważniejsze płyty.
Wygląda to mniej więcej tak:
Powoli wchodzę też w podcast wideo, w którym opowiadam zarówno o klasykach polskiego rapu, jak i o premierach.
Jak na razie wszystko to dla mnie czysta zajawka. Założyłem sobie, że poza kupnem pierwszego mikrofonu nie włożę w podcast nic poza czasem, ale... odbiór Rap MATTers jest taki, że głupotą byłoby stanie w miejscu. Czas, by robić to profesjonalnie, czas, by nagrywać na lepszym sprzęcie, czas, by przestać kamerować się telefonem. Wreszcie - czas, by wygospodarować sobie na podcast choć jeden pełny dzień w tygodniu.
Dlatego potrzebne mi Wasze wsparcie i liczę na to, że niezależne hip-hopowe dziennikarstwo jest Wam potrzebne.
