DIRTY HISTORY panikaraboska

Mecenas Brudu
(Już nie tylko słuchasz – pomagasz go rozkopywać i eksponować światu)
Twoje wsparcie to nie jałmużna – to akt kultu. Jesteś opiekunem zgorszenia, kustoszem obscenicznych ciekawostek, sponsorem bezkompromisowej prawdy. Dzięki Tobie historia zdejmuje gorset i pokazuje, co naprawdę kryje pod spódnicą.

Masz pełen dostęp do Zakazanych Podcastów – tych, których nie usłyszysz na salonach, ani w muzealnej ciszy. To historie nieuczesane, rozchełstane i nieprzyzwoicie pociągające. A dzięki Tobie – mogą żyć dalej.

Arystokracja Zgnilizny
(Elita niepokoju. Patron z herbu robaka)
Władza, pieniądz i dekadencja – ale w wersji dla tych, którzy wiedzą, że złoto najpiękniej lśni w błocie. Jesteś mecenasem bez tabu, mentorem degeneracji – człowiekiem, który nie tylko kocha historię, ale sam ją pisze… krwią, łajnem i atramentem.

W nagrodę dostajesz dostęp do:
- przedpremier DIRTY HISTORY - zakazany podcast
- możliwość konsultacji na temat starych i nowych tematów podcastów
- imienne podziękowanie na podcastach,
- dostęp do presale merchu
- prezent niespodzianka

Rada Ciemnych Zwojów
(Dla tych, którzy nie tylko słuchają, ale chcą wiedzieć, co się kryje między wersami manuskryptu)
Jeśli wspierasz mnie taką kwotą, prawdopodobnie:
– masz słabość do tajnych stowarzyszeń i zapachu wilgotnego pergaminu,
– lub po prostu uważasz, że brudna historia zasługuje na lepszy mikrofon niż ten, który trzeszczy przy opisie rozkładającego się trupa Ludwika XV.

W tej kwocie realnie umożliwiasz mi robienie rzeczy więcej i lepiej: pisanie scenariuszy, montaż, research bez lęku, że muszę wybierać między kawą a hostingiem.Nie obiecuję nagród w złocie, ale…
mogę czasem wysłać Ci coś. Coś dziwnego. Coś, co nie pasuje do algorytmu. I oczywiście w zamian możesz być częścią Zakazanego Podcastu - jako słuchacz w zamku de Sade'a.

Wchodzisz do Rady Ciemnych Zwojów. Od teraz wiesz więcej. I możesz więcej.
(Nie bierz tego dosłownie, nie zostaniesz Ministrem Edukacji. Ale blisko.)

Wielki Inkwizytor Brudnej Historii
(Bo nie każda inkwizycja paliła książki. Niektóre je pisały.)

Jeśli wspierasz mnie taką kwotą, to:
– jesteś już oficjalnie instytucją,
– albo jesteś człowiekiem, który nie tylko lubi słuchać o historii – ale chce ją współtworzyć,
– albo masz szafę pełną czarnych ubrań i potrzebę ufundowania podcastu, który nie cenzuruje przemocy, seksu i dekadencji, tylko je analizuje.

Twoje wsparcie pozwala mi nie tylko nagrywać odcinki, ale tworzyć większe projekty – książkę, merch, podcastowe miniserie, które będą przeklęte przez wszystkich nauczycieli WOS-u.

Otrzymasz wszystko, co poprzedni Patroni
- dostęp do odcinków,
- podziękowanie (być może z nutką sarkazmu),
- prawo głosu przy wyborze tematów.
- być może nawet coś fizycznego. Może list. Może koszulkę. Może zasuszonego karalucha z cytatem z Petroniusza. Kto wie.

Wchodzisz do loży, której nie ma w programie nauczania.
Ale powinna być.

Tron Robaka. Patron Ostateczny.
Nie wiem, kim jesteś. Może markizem. Może tajnym agentem Watykanu. Może nudzi Ci się w korporacji i potrzebujesz wiedzieć, że Twoje pieniądze idą na coś więcej niż leasing auta.
Może jesteś królową chaosu, która wspiera tylko tych, którzy plują na historię pisaną przez zwycięzców i całują tę, co śmierdzi beczką dziegciu i przewiązana jest sznurem od kaftana.

Nie pytam.
Nie oceniam.
Ale wiem jedno:
w tej kwocie nie jesteś już Patronem. Jesteś legendą.

Za tę kwotę mogę zdziałać rzeczy, o których dotąd mówiłam tylko do lustra:
– nagrać pełnometrażowy podcast,
– opłacić grafików, montażystów, korektorki,
– napisać książkę i nie robić tego po nocach w wyrzutach sumienia,
– zainwestować w merch, który nie wstydzi się tuszu, krwi ani ironii.
W skrócie: mogę tworzyć więcej, mocniej, odważniej. Bo Ty w to wchodzisz.

Co dostajesz?
Wszystko.
Absolutnie wszystko, co mają inni Patroni – przedpremiery, wpływ, prezenty, merch, moje słowa wdzięczności, moje notatki z czeluści.
Ale też coś jeszcze:
dostęp do zamkniętej rozmowy raz w miesiącu, gdzie opowiem Ci o planach, kryzysach, pomysłach, których jeszcze nigdzie nie ujawniłam.
To może być mail. Albo wiadomość głosowa. Albo kartka z XIX-wieczną grafiką syfilitycznego papieża i cytatem z Micheleta. Kto wie.

Możesz też zaproponować temat podcastu, który będzie zrobiony specjalnie dla Ciebie – i oznaczony jako "Z woli Patrona Ostatecznego".

Tron robaka należy do Ciebie.
Ja tylko opowiadam jego legendę.