Wierzę, że ludzie są dobrzy. Inaczej nie dotarłbym aż tutaj, gdzie Czeladnik Nauk Ścisłych poszukuje wsparcia swoich Odbiorców. Gdyby nie Wy, umarłbym w biedzie, za dychę posprzątam i umyję okna... ;) Bo tak zawsze było. Arystokracja wpierała Żaków, a naukowiec z lunetą w swojej obskurnej klitce-celi potrzebuje tylko jeszcze jednego do szczęścia... Sami wiecie - kapusta, sałata, zielone ;)

Dziękuję, że ze mną jesteście. Bez Was nie istniałby ani blog, ani świetny fanpage, tak dobry dzięki Wam. Bardziej niż kwota podoba mi się, że ktoś docenia moją pracę. I to aż tak, że rzuca na przysłowiową ofiarę :)

Tutaj się wypocę, ale napiszę.

Einstein był świetny, jak mawiała jego żona. Był geniuszem, to też o nim powiedziała. 'Jedyne czego nie potrafił, to zarabianie pieniędzy'.

Daleko mi do Einsteina, ale przynajmniej jedną, ostatnią cechę mam po nim :)

Przecież wiecie, gdzie i jak pracuję. W ciemnej klitce, w mroku małego pokoiku na poddaszu starej... Dziupli w prastarym dębie, a towarzyszy mi tylko zamieszkujący ją puchacz. W zasadzie się nie kłócimy, on pracuje w nocy ;), Minimalizm to podstawa: prycza, biurko, komputer Eniac, i piszę piszę piszę. Myszy budzą mnie co rano, podgryzając belki pryczy. Już są przy krześle, także proszę, pospieszcie się, ratunku! Wstaję na dźwięk skowronka, a chodzę spać z kurami. Spracowane Szkiełko moich okularów osłania Oko, które patrzy niemal nieuzbrojone w samo Sedno Prawdy o Naturze, jednak zawsze jest nieuchwytna... ta dycha, którą mi darujecie. Ale dzięki i za to :)