Kochani!
Poczułam potrzebę posumowania pierwszego tygodnia na Patronite (to też forma testowania narzędzia, jakim są posty na tym Portalu :)). Stąd też ukłon w stronę Zespołu Patronite - mam bardzo dobre pierwsze wrażenie dotyczące komunikacji z Państwem. Poczułam się zaopiekowana i dumna, że mogę obraca się w gronie tak twórczych i otwartych ludzi.
Jestem przeszczęśliwa, bo po tych kilku dniach udało się osiągnąć trzycyfrową kwotę miesięcznego wsparcia (110 zł).
Jeszcze bardziej raduje mnie cyferka oznaczająca liczbę Patronów (9), bo wiem, że za tą cyferką kryją się konkretni ludzie i mam pewność, że - parafrazując i przekształcając znacząco tytuł powieści Gogola - są to naprawdę ŻYWE DUSZE.
Hanna Turkowska, Klaudia Prześlakiewicz, Lidia Rusztowicz-Urbaczek, Magdalena Dubaniewicz, Ilona Wiśniewska, Aleksandra Baliga, Paulina Ziętek-Józwa, Agnieszka i Rafał Dylewiczowie, Maria Rybicka-Tyrpa - jesteście moimi pierwiosnkami zwiastującymi kwitnąca wiosnę i wiele inspirujących wrażeń w Grupie Patronów na FB. Ufam, że Wasze zaangażowanie we wspieranie naszego projektu rozwojowej agroturystki zmotywuje też innych do tego, by dołączyć do tak wyborowego grona :). Z całego SERCA Wam dziękuję!
W tym pierwszym tygodniu drgnął suwaczek obrazujący stopień osiągniecia celu, jakim jest wyposażenie naszej sali warsztatowej. To tylko i aż 2% - niby niewiele, a jednak bardzo dużo. Wierzę w moc stopniowego, organicznego wzrostu. Przypuszczam, że kiedyś będziemy tu też świadkami efektu kuli śniegowej i to może być już jazda bez trzymanki. Tym bardziej chcę się delektować teraz tym powolnym kiełkowaniem :).
Słowem, które za mną chodziło w tym tygodniu w kontekście tego, co się tutaj stało jest ODWAGA. Dawno już nie czułam takiego lęku i drżenia, jak teraz - kiedy przyszło mi wyjąć ten szlifowany od miesięcy projekt z szuflady i pokazać go małej, ale jakże znaczącej grupce odbiorców. Łomot serca ze strachu z dnia na dzień przemieniał się w przyjemne drżenie ekscytacji :).
Jestem pewna, że kolejne tygodnie przyniosą wiele dobrych wrażeń. Te trudne zaś potraktuję jako rozwojowe wyzwanie :).
Pozdrawiam Was pierwiosnkowo spod zamglonej Babiej.
M.
Dom Dobre Miejsce
Trwa ładowanie...