Znajdziesz tu rozmowy mam po rozstaniach. O tym, jak sobie radzimy po rozpadzie związku i rodziny. O tym co straciłyśmy i co zyskałyśmy. Co nas ciągnie w dół, a co uwalnia. Jak wygląda macierzyństwo nazywane samodzielnym lub samotnym. Konkretne rozwiązania, osobiste refleksje, wsparcie. Te rozmowy powstają, byśmy nie czuły się same. Pyta Paulina Filipowicz, redaktorka, mama po rozstaniu, mama w patchworku.
Mam na imię Paulina, jestem mamą dwójki dzieci. Siedem lat temu rozstałam się z ich ojcem. Od pięciu lat jestem w związku, mój partner ma córkę. Mamy trójkę dzieci, choć żadne z nich nie jest wspólne. Jak większość z nas - mam po rozstaniu, potrzebowałam wyzdrowieć. Złapać siebie i dzieci w świecie po katastrofie. Byłam smutna, zła, przestraszona, zawstydzona, zmęczona, ale na koniec stałam się wolna. Dałam sobie nowy początek. Ułożyłam wszystko, na czym mi zależało. Czuję się ze sobą bezpieczna.
Zajęłam się pracą zawodową, przez pięć lat byłam naczelną portalu dla rodziców: Ładne Bebe. Otoczyłam się energią matek. Otoczyłam się energią kobiet. Ratowały mnie, stanowiły punkty odniesienia dla samotnej i samodzielnej mamy dwójki małych dzieci. Pytałam, procesowałam, analizowałam, wyłam i stawałam na nogi. Nie mogłam mieć wtedy lepszej pracy. Nie mogłam mieć lepszego tarasu widokowego, żeby zobaczyć czym różnią się światy mam po rozstaniu od tych rodzinnych. Jak inne bywają negocjacje z codziennością. Ile tracimy. Jak więcej musimy. Jak mniej możemy. Jak jesteśmy bezbronne i jak bardzo pozbawione ochrony. Jak bywamy niewygodne. Jak łatwo nam pomóc, ale jak trudno to ludziom zrobić. Jak łatwo nas krzywdzić i jak trudno się niektórym przed tym powstrzymać. Świat równoległy, w którym odnalazłam siebie i moje macierzyństwo.
Do ludzi zbliżam się po nitce wrażliwości. Chcę mówić o rozstaniach, bo dotyczą sporej grupy mam i o rodzinach patchworkowych, bo to piękne, ciekawe i leczące serca historie. Ja znalazłam człowieka, do którego tęskniłam od zawsze. Nie umiem tego wyjaśnić, to jak powrót do domu, który pamiętasz tylko w emocjach, ale czujesz i wiesz, że jest twój. Już się rozpakowałam.
