Nazywam się Malwina Kapała. Jestem antropologiem kultury, edukatorem w edukacji domowej dzieci, piszę wiersze.
Od paru lat towarzyszę dzieciom w poznawaniu świata. Jako nauczyciel edukacji domowej wspieram dzieci w realizowaniu podstawy programowej, a przede wszystkim w codziennym doświadczaniu życia - poprzez eksperymenty, czytanie, obcowanie z naturą, zajęcia kreatywne. Podczas tych lat przepełnionych dziecięcym entuzjazmem, emocjami i w oparach kreatywności, zrodziła się na nowo potrzeba pisania wierszy. Powstał materiał na książkę sensoryczną dla młodszych dzieci pt. Ptaki, materiał z wierszami dla dzieci o emocjach oraz wiersze dla dorosłych. Od 2023 r. prowadzę blog osobisty, gdzie dzielę się z ludźmi swoją wrażliwością i spojrzeniem na codzienne sprawy. Od niedawna mam swój kanał na Spotify pt. Wiersze Malwiny, gdzie można posłuchać wybranych wierszy oraz więcej wierszy do odsłuchu o tej samej nazwie na platformie Apple Podcasts. Chciałabym, żeby zawarte tam treści były równoważnią dla przebodźcowania i konsumpcjonizmu bijącego z mediów społecznościowych, przy równoczesnym korzystaniu z ich popularności i łatwości dotarcia do odbiorcy.
Planuję wydanie książki sensorycznej dla dzieci pt. Ptaki. Przybliża ona sylwetki ptaków z pobliskich łąk i lasów w humorystycznych wierszach. Edukuje i bawi zarówno dzieci, jak i dorosłych. Chciałabym również wydać książkę dla dzieci i rodziców o emocjach, taką 2 w 1, gdzie zarówno rodzic jak i dziecko może wartościowo spędzić czas i każdy wyciągnie coś dla siebie. Pracuje cały czas nad sekcją wierszy dla dorosłych. Wiele inspiracji płynęło i płynie z osobistych doświadczeń, ale również z kobiecych kręgów i grup warsztatowych dla kobiet, na które uczęszczałam przez ostatnie lata. Sprawia to, że tematyka i treści zawarte w wierszach są żywe i wszechobecne, skierowane są zarówno do kobiet, jak i mężczyzn, starych i młodych. Chciałabym się pokusić o propagowanie trendu terapii wierszem. Zachęcić zarówno młodych odbiorców, jak i rodziców do czytania i wspólnego spędzania czasu z literaturą.
Lubię zabawę ze słowem, lubię unieść się lekko nad ziemią, lubię pobyć przez chwilę w innej bajce. Pomyślałam, że czas odczarować poezję, zaprosić ją do porannej kawy lub popołudniowego tramwaju z pracy. No bo kto w dzisiejszych czasach czyta poezję? Kto się będzie zastanawiał nad sensem egzystencji, relacjami, czy zdrowiem psychicznym, zamiast kliknąć w kolejną fotkę-zapchajdziurę dla zabicia czasu? Może Ty od dziś będziesz czytał poezję? Może zatrzymasz się razem ze mną i zastanowisz kim jesteś i dokąd zmierzasz?
W wolnych chwilach gotuję, czytam, gram na gitarze, praktykuję jogę i chłonę naturę. Jestem członkinią Koła Gospodyń Wiejskich Dzikowianki, które prężnie działa na rzecz mieszkańców wsi, aktywizacji kobiet, wspiera seniorów, organizuje przeróżne warsztaty i stara się o powstanie świetlicy wiejskiej, która mogłaby jeszcze skuteczniej wzbogacać życie kulturalne i społeczne wsi. W ludziach tkwi ogromny potencjał. Czasem trzeba go tylko trochę wesprzeć.
