Dziennikarstwo to oddanie głosu ludziom, którzy go nie mają. Oraz tym, którzy posuwają świat choć odrobinę do przodu. Reportaż musi dawać do myślenia, wykraczać poza ramy znanego nam świata. Felieton ma za zadanie wpływać na kreatywność, dostarczać energii twórczej.
Wcześnie zakochałam się w dziennikarstwie. Jako nastoletnia dziewczyna spędzałam wieczory i noce zatopiona w książkach Ryszarda Kapuścińskiego, Hanny Krall, Trumana Capote.
Uzależniłam się od newsów CNN, sposobu przedstawiania informacji, pytań i konfrontacji. W czasach studenckich sesji zostawiałam 20 minut dziennie na przygotowanie do egzaminów, a resztę dnia wypełniałam programami informacyjnymi. Zawsze z notatnikiem.
Leszek Kołakowski uważał, że przyjaźnimy się z ludźmi, którzy nas ubogacają, sprawiają, że stajemy się lepsi. W ten sam sposób myślę o informacjach, którymi się otaczamy.
Jeśli cenicie moje dziennikarstwo i macie ochotę je wspierać, będę wdzięczna.
Justyna Kopińska zajmuje się tematyką kryminalną, związaną z prawem karnym, sądami i więziennictwem. Doświadczenie zawodowe zdobywała w Stanach Zjednoczonych i Afryce Wschodniej.
Otrzymała Odznakę Honorową za szczególne osiągnięcia w dziedzinie ochrony praw dziecka oraz - jako pierwsza dziennikarka z Polski – Europejskiego Pulitzera. Jest laureatką Nagrody Dziennikarskiej Amnesty International - Pióro Nadziei.
Otrzymała Nagrodę PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego, Grand Press, Nagrodę Newsweeka im. Teresy Torańskiej oraz wyróżnienie Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego. Jest dwukrotną laureatką Mediatorów.
Autorka pięciu książek m.in. „Z nienawiści do kobiet” i „Polska odwraca oczy”.
Fot. Dziennik Bibliotekarki
