Projekt instalacji paneli słonecznych w kompleksie szkolnym w N'Djamena - Czad

TYTUŁ PROJEKTU:
POPRAWA WARUNKÓW DOSTĘPU I MOŻLIWOŚCI DLA MŁODZIEŻY I KOBIET LUB MATEK Z PODZIEMIA W EDUKACJI PODSTAWOWEJ I SZKOLENIU ZAWODOWYM W CZAD.

NAZWA SPOŁECZNOŚCI I OSOBY KONTAKTOWE

CELE PROJEKTU

KOSZT PROJEKTU

Całkowity budżet projektu: 219 947 EUR
Wnioskowana kwota = 112 675 EUR
XAF = 144 285 000 franków CFA

Czas trwania: 6 miesięcy

Wnioskowane finansowanie: Polska
1.- Nazwa organizacji, poprzednie doświadczenie w realizacji projektów rozwojowych i relacje z beneficjentami.

Zgromadzenie Salezjanów Księdza Bosko w Ndżamenie:
Salezjanie Księdza Bosko, jedno z największych zgromadzeń zakonnych w Afryce, przybyli do Czadu w 1994 r. do Sarh, gdzie rozpoczęli projekty i działania rozwojowe. Do tej pory zbudowano Centrum Kulturalno-Szkoleniowe o powierzchni 4000 m², aby wspierać młodych ludzi w zajęciach pozalekcyjnych, sportowych i społeczno-kulturalnych. Centrum to przyjmuje ponad 300 młodych ludzi każdego dnia. W tym samym mieście Sarh Salezjanie Księdza Bosko zbudowali przedszkole i szkołę podstawową, które przyjmują ponad 800 nastolatków każdego roku, a także szkołę średnią pierwszego cyklu kształcenia ogólnego, do której przyjmuje się 200 młodych ludzi każdego roku. Salezjanie przybyli do Ndżamena w 1999 r., gdzie opracowali ten sam program dla młodych ludzi, co w Dobie w 2005 r. W Czadzie Salezjanie współpracowali z rządem w celu szkolenia i wspierania młodych ludzi i innych grup narażonych na wykluczenie. Pomagają zagrożonej młodzieży i rodzinom poprzez swoje szkoły, parafie, centra młodzieżowe i centra kształcenia zawodowego.
W Ndżamenie salezjanie zarządzają Centrum Edukacyjnym, które zatrudnia 104 pracowników i obsługuje średnio 900 uczniów szkół średnich, 110 uczniów szkół zawodowych, 300 uczniów szkół podstawowych i przedszkolnych oraz ponad 500 młodych ludzi, którzy codziennie uczęszczają do Centrum Młodzieżowego, co stanowi ponad 3800 upośledzonych młodych ludzi.

2.- Krótki opis obecnej sytuacji, lokalizacji i konkretnych problemów, które projekt ma rozwiązać.

Czad, zajmujący 187. miejsce na 189 krajów w Indeksie Rozwoju Społecznego, jest jednym z najbiedniejszych krajów na świecie z HDI w 2019 r. wynoszącym 0,398. Ponad 6,3 miliona Czadyjczyków żyje poniżej granicy ubóstwa. W imię tej biedy niektórzy rodzice stawiają edukację swoich synów na pierwszym miejscu kosztem córek i wysyłają swoje córki do wczesnego i przymusowego małżeństwa, narażając ich naukę i przyszłość. Dziewczęta, będące ofiarami swojej ignorancji, cierpią z powodu wszelkiego rodzaju przemocy w szkole, w rodzinie, w małżeństwie i w społeczeństwie w ogóle. Przemoc ta jest czasami oparta na kulturowych rozważaniach patriarchalnego społeczeństwa, które daje bardzo mało miejsca młodym dziewczętom i kobietom w ogóle (kobiety są stworzone do małżeństwa, a nie do szkoły). Przekonania religijne społeczeństwa, w którym dominują muzułmanie (58,4% populacji w porównaniu do 34,6% chrześcijan, 4% animistów i pozostałych bez religii lub o nieokreślonej religii) nie pomagają w tej sprawie, szczególnie z powodu instytucji i zasad, które prowadzą do „marginalizacji” kobiet.

W mieście Ndżamena młode matki (nieletnie), zwłaszcza te wychowujące dzieci samotnie, doświadczają wyjątkowej sytuacji. Zgłaszają stygmatyzację i wykluczenie społeczne, których doświadczają, nawet ze strony własnych rodzin, z powodu dziecka urodzonego poza związkiem małżeńskim (czasem z powodu prostytucji jako jedynego źródła dochodu). Dla tych kobiet nadrobienie zaległości w szkole lub szkoleniu jest szczególnym wyzwaniem, ponieważ są pozostawione samym sobie. Salezjańskie podejście, które pozwoliłoby młodym kobietom opiekować się swoimi dziećmi, podczas gdy one wracają do szkoły lub szkolenia zawodowego, jest zatem niezbędne, aby umożliwić im prowadzenie normalnego życia.

3.- Podsumowanie projektu

W dzielnicy Chagoua w Ndżamenie, podobnie jak w innych częściach miasta, młodzi ludzie (zarówno dziewczęta, jak i chłopcy) mają trudności z zatrudnieniem, szczególnie z powodu braku początkowego lub zawodowego przeszkolenia. Sytuację tę jeszcze bardziej odczuwają dziewczęta, z których niektóre są zmuszane do rozwiązłości, co czasami prowadzi do niechcianych ciąż, stąd duża liczba samotnych matek w mieście. Ponadto problematyczne rozważania na temat roli kobiet w tym kontekście uzasadniają drugorzędną pozycję, jaką zajmują w społeczeństwie czadyjskim, zwłaszcza w społeczeństwie muzułmańskim.
W tym kontekście edukacja dziewcząt nie jest przedmiotem troski rodziców, a gdy są tego świadomi, przeszkoda w postaci opieki nad dziećmi uniemożliwia samotnym matkom uczęszczanie do szkoły. Celem jest zatem odwrócenie tej tendencji poprzez ustanowienie ram, które umożliwią młodym matkom i młodym dziewczynkom dostęp do edukacji lub szkolenia zawodowego w tym samym czasie, co ich dzieci w przedszkolu lub szkole podstawowej.

4.- Cele i główne działania do wdrożenia.

Cel ogólny
Promowanie większego zaangażowania kobiet w Ndżamenie w proces rozwoju poprzez edukację młodych dziewcząt, szkolenia zawodowe dla kobiet i młodych matek oraz ich integrację z rynkiem pracy.

Cele szczegółowe
⦁ Poprawa warunków dostępu i potencjału dla nastolatków i kobiet lub młodych matek w zakresie edukacji podstawowej i szkolenia zawodowego
⦁ Poprawa jakości zapewnianego szkolenia w celu zapewnienia równowagi między szkoleniem a zatrudnieniem
⦁ Integracja przeszkolonych dziewcząt i kobiet z rynkiem pracy

Działania
⦁ Rozwój i zabezpieczenie istniejących klas i warsztatów. ⦁ Przyznawanie stypendiów i szkoleń dla uczniów z ubogich rodzin i młodych matek
⦁ Zakup i instalacja mebli i sprzętu w przedszkolach i klasach podstawowych, a także w warsztatach centrów szkolenia zawodowego (stoły i ławki, biurka nauczycieli, regały magazynowe w klasach, komputery do sali komputerowej i biur administracyjnych)
⦁ Wyposażenie biblioteki w książki i meble, aby uczniowie mogli z nich korzystać na swoich zajęciach. ⦁ Wspieranie młodych matek i kobiet w szkoleniach w celu pomyślnej integracji z rynkiem pracy.

5.- Niezbędne zasoby, zarówno ludzkie, jak i materialne

Salezjanie Don Bosco mają zespół do realizacji projektu, składający się z:
Koordynatora projektu, który jest dyrektorem wspólnoty salezjańskiej Don Bosco w Ndżamenie. Odpowiedzialny za koordynację i zarządzanie kompleksem szkolnym Don Bosco w Ndżamenie. Asystenta dyrektora kompleksu: Odpowiedzialny za realizację projektu.
Biuro techniczne na poziomie prowincji do monitorowania projektu, a na poziomie lokalnym, kierownika administracyjnego i finansowego, odpowiedzialnego za nadzór administracyjny, finansowy i księgowy nad projektem.
Nauczyciele i personel administracyjny: Odpowiedzialni za nauczanie zaplanowanych kursów. (20 nauczycieli dla sekcji przedszkolnych i szkół podstawowych; 22 trenerów dla centrum zawodowego; i zespół pięciu osób, którzy zapewniają administrację.)
Biuro integracji szkoleń zawodowych (obsługiwane przez dwie osoby).

Jeśli chodzi o zaplecze, Salezjanie zbudowali:
Dwupiętrowy budynek dla Centrum Zawodowego, który obejmuje prostokątny dwupiętrowy budynek. Na parterze znajdują się cztery pomieszczenia (warsztaty) wyposażone do praktycznego szkolenia w siedmiu (7) zawodach i trzy toalety. Na piętrze znajduje się siedem sal lekcyjnych do nauki teorii, jedno biuro i trzy toalety. Dwupiętrowy budynek dla przedszkola i szkoły podstawowej, obejmujący: dwupiętrowy budynek wspólny w kształcie litery U. Na każdym piętrze znajduje się 8 sal lekcyjnych (w sumie 16), 2 biura (w sumie 4), 1 pomieszczenie magazynowe (2), 4 toalety dla dzieci i 1 dla nauczycieli.
Place zabaw