Jak zarządzać wodą w ogrodzie i na gospodarstwie - Ogród jako sanktuarium cz. 2 - Ben Lazar
W drugim odcinku opowieści o swoim naturalnym siedlisku, permakulturowy technik-ogrodnik Ben Lazar prezentuje szczegółowy przegląd sposobów zatrzymywania wody, które stosuje, by jak najlepiej gospodarować deszczówką na terenie swego 6-hektarowego, ekologicznego ogrodu. Woda jest fundamentem życia, a strategie zarządzania wodą, które omawia Ben, mogą być zastosowane w dowolnym miejscu nizinnej Polski (a także na terenach górskich). W obliczu narastających susz i ekstremalnych warunków pogodowych, są to finansowo dostępne i praktyczne metody retencji/melioracji, które każdy ogrodnik, czy rolnik (rolniczka, ogrodniczka) może wdrożyć na własnej działce, by zatrzymać nadmiar wody opadowej, aby mogła wsiąknąć w ziemię i wzbogacić jej głębsze zasoby dla jak najdłuższego zachowania w glebie cennej wilgoci. Budowę sprawnego systemu retencji zaczyna się od najwyższego punktu na działce, zazwyczaj są to dachy zabudowań, skąd zbierana deszczówka płynie przez odpowiednie filtry do naziemnych zbiorników (typu Mauser), co ułatwia korzystanie z gromadzonej w nich wody np. do grawitacyjnego podlewania bez użycia pompy. W dobrze zaprojektowanej retencji, należy pamiętać o „przelewach” to znaczy: o dobrze przemyślanych odpływach nadmiaru wody. Rozwiązania są różne i zależą od woli gospodarza; w prezentowanym materiale nadmiar wody kierowany jest do serii oczek wodnych i mini stawów, kopanych ręcznie, zaprojektowanych tak, by podnosić i wspierać różnorodność biologiczną – ptaki, żaby, owady oraz rośliny wodne – w ten sposób, że kiedy jeden staw zostaje napełniony, nadmiar wody płynie do kolejnego, i do następnego, zawsze w kierunku zaplanowanym, aby wspierać życie unikając podtopień i chronić wrażliwe pod tym względem miejsca (np. grządki). Opracowanie skutecznego systemu retencji/melioracji należy poprzedzić wnikliwą obserwacją ukształtowania terenu, co wyjaśnia Ben na przykładzie własnego ogrodu i zastosowanych rozwiązań. Przy okazji omawiania obiegu wody w swoim ogrodzie, Ben dzieli się również pomysłami podając cenne wskazówki dotyczące projektowania permakultury, np. alejowego zagospodarowania terenu wzdłuż wytyczonych ścieżek dla ludzi, łączenia strategicznych elementów i sposobów podnoszenia bioróżnorodności. Podkreśla też potrzebę eksperymentowania, jak w przypadku poddawanego sukcesji naturalnej „zdziczałego” czereśniowego matecznika w jego ogrodzie, z którym pracuje tworząc nowy rodzaj siedliska dla ptaków i innych małych stworzeń.
Trwa ładowanie...