23. Od kuchni #2: Saturday Morning Comics

Darmowy! · 5 · 27.02.2020

Post udostępniony za darmo dzięki mecenatowi Artkomiks.

Okładki do zagranicznych zinów to jedna z ostatnich komiksowo-rysunkowych rzeczy, które zdarza mi się zrobić za darmo. Po pierwsze - ich wydawcy również nie zarabiają (a jeśli to robią /symbolicznie/, to proponują wynagrodzenie /symboliczne/). Po drugie - okładka jest najlepiej widoczna. Po trzecie - mogę taką pracę wykorzystać jako print, a oryginał sprzedać (bywa też, że mam z góry klienta na takowy).

Kiedy trafiam na ogłoszenie typu "szukamy artystów do zina", to zanim się zastanowię czy w ogóle mam na to czas, mail już jest wysłany. Saturday Morning Comics Denny'ego Connolly'ego skupia się na kreskówkach z lat 90. Trudniej o lepszy temat.

Lubię sceny zbiorowe z moimi ulubionymi postaciami. Nie lubię rysować ich obok siebie bez żadnego kontekstu.

Co by było, gdyby niegdyś popularne animki jeździły dziś na konwenty i zdychały w strefach autografów? Postanowiłem stworzyć taki Dream Team. Zacznijmy od materiałów referencyjnych.

Poznajecie? Większość zapewne tak. Niech mnie ktoś poprawię, jeśli pomylę fakty.

Pinky i MÓZG - najlepsza rzecz, jaką emitowano w odkodowanym paśmie Canal +.

EARTHWORM JIM - na komiks i kreskówkę stworzone na bazie platformówki trafiłem po 2010 roku, kiedy zacząłem prowadzić Szlam. Jim to jeden z tych przypadków, gdzie trudno jest mi oddzielić poglądy autora od jego dzieła. Albo lepiej nie znać poglądów autora. Na jedno wychodzi. Dziś bym nie narysował tego bohatera.

KROWA i Kurczak - dziś patrzę na tę kreskówkę jak na ubogiego krewnego Rena i Stimpy'ego, ale kiedy zaczęto ją pokazywać na Cartoon Network? Szaleństwo.

KRUMM - Prawdziwe Potwory, Pełzaki oraz Rocko i jego świat. Do tego produkcje BBC, np. Wiecznie Młodzi oraz Czerwony Karzeł. Regionalna telewizja publiczna zapodawała kiedyś sztos za sztosem. Wiedzieli jak wydać pieniądze podatników.

YVONNE - Toxic Crusaders znałem jedynie dzięki gumie do żucia, a temat zgłębiłem dopiero, kiedy stałem się dorosłym dzieckiem. Sporo osób miało problem z rozpoznaniem tej postaci.

Na koniec MOBY LICK ze Street Sharks. Nie potrzebowałem grafik. Mam figurkę, kupioną za grosze w rumskim lumpeksie. Dlaczego Lick? Hmmm.

Przypominają mi się Kręglogłowi. Ekhm, nieważne.

Wstępny szkic. Tylko front.

Chciałem, żeby ta praca była w poziomie, w formacie A3, ale nadal nie miałem odpowiedniego skanera. Przez wiele lat, w takich przypadkach, rysowałem na dwóch arkuszach A4 sklejonych żółtą, delikatną taśmą.

Ołówki. Widzicie te wszystkie linie? Analogowe rysowanie komiksów uczy posługiwania się linijką lepiej niż ZPT.