Książę Witold Kiejstutowicz (1350–1430) był jednym z najważniejszych władców w historii Wielkiego Księstwa Litewskiego. Syn księcia Kiejstuta, Witold odegrał kluczową rolę w polityce Europy Środkowo-Wschodniej, szczególnie w kontekście relacji z Polską, Zakonem Krzyżackim i Moskwą.
Witold początkowo rywalizował ze swoim kuzynem Władysławem Jagiełłą o władzę, jednak ostatecznie zawarli oni sojusz. Witold został wielkim księciem litewskim w 1392 roku, a jego rządy charakteryzowały się dążeniem do wzmocnienia niezależności Litwy, mimo że formalnie uznawał zwierzchność Jagiełły.
Pod rządami Witolda Litwa osiągnęła szczyt swojej potęgi terytorialnej. Książę prowadził liczne kampanie wojenne, rozszerzając granice swojego państwa na wschód, aż po tereny dzisiejszej Rosji, Ukrainy i Białorusi. W 1410 roku brał udział w bitwie pod Grunwaldem, która była jednym z decydujących starć w wojnach z Zakonem Krzyżackim.
Witold zmarł w 1430 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo silnego i rozległego państwa. Jest pamiętany jako jeden z najwybitniejszych władców w historii Litwy, który znacząco wpłynął na kształt średniowiecznej Europy Wschodniej.
Trwa ładowanie...