Cześć :)!!!
Witam Cię z uśmiechem, w szczególnym miejscu na mapie moich internetowych ścieżek.
W miejscu będącym swoistym kołem ratunkowym dla moich marzeń.
To strona dla osób pragnących nie tylko śledzić kolejne prezentowane przez mnie piosenki, ale także chcących zostać Opiekunem, Patronem, Przyjacielem, czy też Mecenasem moich projektów artystycznych.
To miejsce dla Przyjaciół, którzy poprzez swoje świadome wsparcie , współtworzą te muzyczne światy, kolejne śpiewogrania, piosenki, płyty, spotkania i koncerty.
Osoby będące współtwórcami moich muzycznych ścieżek, oprócz szczególnego miejsca w sercu - stają się na stałe integralną częścią wszelkich artystycznych działań, grupą najbliższych opiekunów moich marzeń...
Niezależnie od wybranego progu wsparcia, każdy z moich Patronów otrzyma ode mnie pocztą artystyczną bransoletkę z drewna bambusowego, będącą swoistym znakiem rozpoznawczym Przyjaciół mojej muzyki
Począwszy od września 2020 - co miesiąc, każdy Mecenas, Opiekun bądź Przyjaciel mojej muzycznej drogi, otrzyma w zależności od wybranego progu wsparcia, mp3 bądź płytę z najpiękniejszymi piosenkami ze śpiewograń danego miesiąca.
Moja współpraca artystyczna z Martinem, wyewoluowała z koncertów online, i zaowocowała powstaniem wspólnej płyty zatytułowanej „Wiosenki”.
Zagraliśmy wspólnie 27 śpiewograń i 63 koncerty przed Publicznością w całym kraju.
Naszą wspólną wędrówkę artystyczną zakończyła nagła śmierć Martina, 6 stycznia 2022 roku... :(:(:(
Już po śmierci mojego Przyjaciela - Płyta została wybrana Bazową Płytą Roku w opiniotwórczej audycji "Baza Ludzi z Mgły", a następnie Płytą Roku w radio "Danielka".
Martin dołączył do wielkiej orkiestry Bieszczadzkich Aniołów na niebieskich połoninach, pozostawiając w smutku nie tylko najbliższych, ale także ogromne grono Przyjaciół.
Płyty, których genezą jest nasza współpraca artystyczna i przyjaźń:
Płyta “W porannej słów bieli”, jest wyborem piosenek Martina Kaca, w wykonaniu moim, i zaproszonych Przyjaciół i Mistrzów.
W piosenki Martina włożyliśmy mnóstwo serca i dźwięków, starając się oddać ich piękno, i oprawić je muzycznie w sposób najpiękniejszy, wręcz uroczysty.
Płyta została zrealizowana z udziałem i pod kierunkiem światowej sławy kompozytora, Zbigniewa Preisnera, którego talent i artyzm włożony w tę płytę, jest nie do przecenienia.
Na płycie “Z Niebieskim Kolegą”, znajdują się piosenki mojego autorstwa, które zdążyliśmy zaaranżować, i wykonywać wspólnie z Martinem na koncertach Duetu M&M.
Wszystkie nagrane gitarowe partie solowe, odtworzył pieczołowicie znakomity gitarzysta zespołów SDM, Grupa Bohema, czy U Studni – Darek Czarny, dodając do nich własny talent i interpretację.
Za ciepłe brzmienia gitary basowej – odpowiada wieloletni basista Starego Dobrego Małżeństwa – Roman Ziobro. Słowa piosenek są zaś autorstwa Grzegorza Szafoniego, Agi Januszewicz, oraz Jurija Szewczuka.
Jest to więc płyta pełna sentymentów i wspomnień muzycznych, otulona talentem muzycznym Mistrzów muzycznych naszej młodości.
„W Piątą Stronę Świata”, to muzyczna podróż, w świat mojej gitary i pióra Grzegorza Szafoniego.
Mój muzyczny świat, tworzę od niemal dwudziestu lat.
Zespół „Cisza Jak Ta”, Projekty: „Ze Starej Szuflady” oraz „Pomiędzy Ciszą a ciszą”, wreszcie – duet „M&M”, wyznaczały jak dotąd kierunki mojej ścieżki artystycznej.
Tą płytą wyruszam w nieznaną mi, piątą stronę świata, z bukietem pachnących jeszcze wiosennym lasem piosenek.
Płyta zrealizowana muzycznie przy udziale doskonałych muzyków – Darka Czarnego i Romana Ziobro.
Moja artystyczna droga rozpoczęła się kilkanaście lat temu.
Tyle też współtworzyłem zespół Cisza Jak Ta, w którym śpiewałem, grałem na gitarze, pisałem piosenki, i organizowałem koncerty.
Obecnie ograniczyliśmy działalność koncertową.
Przez 18 lat zagraliśmy wspólnie ponad 1000 koncertów na scenach w całej Polsce.
To mój artystyczny matecznik.
To dla Ciszy napisałem swoje najważniejsze piosenki.
Powstało ich przez te lata tworzenia w Ciszy naprawdę wiele.
Kilkoma z tych, które spotkały się z Waszą szczególną życzliwością dzielę się poniżej:
Drugą odsłoną mojej artystycznej działalności jest projekt "Pomiędzy Ciszą a ciszą"
To piosenki, które napisałem przez ostatnie kilkanaście lat, a które z najróżniejszych powodów nie znalazły wspólnego mianownika z zespołem.
Powstały trzy płyty tego projektu, na których znajduje się niemal czterdzieści piosenek napisanych do słów moich ulubionych Poetów, a także utwory w pełni autorskie.
Wszystkich trzech płyt tego projektu posłuchać można tutaj:
SPOTIFY: https://tinyurl.com/y56h9n7d
YOUTUBE: https://www.youtube.com/user/thin29
FACEBOOK: https://www.facebook.com/Michal.z.Ciszy
Trzecim nurtem mojej artystycznej drogi, są prowadzone od kilkunastu lat, równolegle z działalnością piosenkotwórczą i koncertową - śpiewogrania.
Są to spotkania przy żywym ogniu i gitarze, podczas których gram piosenki, w większości nie będące mojego autorstwa, a które stały się dla mnie inspiracją do współtworzenia Krainy Łagodności.
Takie, które uważam za piękne, i którymi chcę się dzielić ze Słuchaczami, wielką wagę przykładając do współtworzenia tych muzycznych wieczorów przez wszystkich ich uczestników.
Wspólne śpiewanie, czyli bellonowskie "współbytowanie w śpiewie" jest tu wartością nadrzędną.
Od listopada 2019 roku, początkowo z przyczyn praktycznych, a w następstwie ogólnoświatowej izolacji - spotkania śpiewograniowe przeniosłem do internetu.
Jak dotąd, zagrałem ponad 200 śpiewograń online, które gromadzą co tydzień na mojej stronie na facebooku:
(https://www.facebook.com/Michal.z.Ciszy)
kilkusetosobowe grono przyjaciół, nie tylko słuchających i śpiewających ze mną znane i nieznane piosenki, ale również tworzących unikalną społeczność, opartą o wzajemną życzliwość, współodczuwanie i dobre słowo.
To Ludzie pod wspólnym mianownikiem, którym jest niebywała wrażliwość i radość ze współodczuwania.
Przykładowe spotkania śpiewograniowe są do odsłuchania poniżej:
Link do kompletnej playlisty zawierającej wszystkie dotychczasowe śpiewogrania poniżej:
https://tinyurl.com/y3qjdz4t
Czasami piszę też piosenki nieprogramowe, czyli całkiem wolne ptaki, których nijak nie daje się dopasować do żadnej z w/w dróg muzycznych...
Przykładowych piosenek z tego nurtu posłuchać można poniżej:
Cały czas powstające "leśne piosenki", którymi będę się z Wami sukcesywnie dzielił na kolejnych płytach.
Poeta, prozaik, dziennikarz. Autor ponad 30 tomików wierszy, oraz trzech książek.
Magik wyobraźni, którego słowami, często nieświadomie wyrażamy miłość, zachwyt, wzruszenie, smutek, tęsknotę, czy czułość.
Człowiek, który oswoił jakże trudną dla wielu godzinę czwartą nad ranem, nadając jej łagodny, tęskny wydźwięk. Poeta, który słowami kilku li tylko wierszy – zmienił postrzeganie społeczne bardzo ważnej dla wielu krainy geograficznej – Bieszczadów.
Ten skromny człowiek, “z bukietem polnych wierszy”, symbolicznie wygnał z Bieszczadów biesy i czady, a kulturę i sztukę regionu ubrał, chyba już na zawsze w anielskie skrzydła.
I odtąd już, te niegdyś groźne, biesie góry – wielu z nas postrzega jedynie przez pryzmat obecności w nich “Bieszczadzkich Aniołów”
Poeta mający moc sprawczą, nadawania świtu swoistej “puchatości”, na którą bezpiecznie można opaść, gdy proza życia postanowi nas brutalnie strącić na ziemię.
Ziemianin nieprzyziemny.
Latający z głową w chmurach, sięgający metaforą gwiazd. Skromny, piękny, otwarty, prawdziwy i bezkreśnie serdeczny Człowiek.
Adam Ziemianin
Muzyk, kompozytor, wykonawca swoich piosenek.
Laureat wielu prestiżowych festiwali, m.in. I nagrody na XIII Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie dla zespołu Nasza Basia Kochana oraz nagroda indywidualna za studencki Przebój Lata ’76. Przez lata współpracował z kabaretem Janusza Rewińskiego „Rewa śpiewa” oraz z kabaretem Bronisława Opałko „Genowefa Pigwa”.
Współpracował z Hanką Bielicką, prowadząc kabaretony. Wielokrotnie zapraszany do udziału w programach telewizyjnych, m.in. „Kawa czy herbata”, „Od przedszkola do Opola”, „Śpiewające fortepiany”, uczestnik festiwalu Top Trendy w Operze Leśnej w Sopocie.
Częsty gość audycji m. in. Marii Szabłowskiej, Artura Andrusa, Zbigniewa Krajewskiego na antenach Programu 1 i 3 Polskiego Radia. Występował w roli współprowadzącego „Muzyczną Jedynkę” w plebiscycie „Muzykomania” na antenie Programu 1 Polskiego Radia.
Autor ponad 500 piosenek. Kilka z nich było wykonywanych na Festiwalach Polskiej Piosenki w Opolu oraz na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, przez zespoły: Nasza Basia Kochana, Wały Jagiellońskie, oraz piosenkarzy: Grażynę Łobaszewską (“Za szybą”), Ewę Bem („Za szybą”), Marylę Rodowicz (“Jola Ola”, “Listopady liści”), Janusza Rewińskiego (“Stary star”), Jacka Cygana, Małgorzatę Foremniak i Andrzeja Piaska Piasecznego („Samba sikoreczka”), Jean’a Piervon z Francji („Za szybą”).
Swoje płyty nagrywa z czołówką polskich muzyków jazzowych, m. in. z Januszem Skowronem, Zbigniewem Jaremko, Krzysztofem Ścierańskim, Krzysztofem Herdzinem, Robertem Lutym, Krzesimirem Dębskim, Jerzym Główczewskim. Piękne piosenki, duże poczucie humoru, niezwykła wokalistyka, oraz niezwykle bezpośredni kontakt z publicznością – to filary Jego Artyzmu.
Jerzy Filar
Tym razem na pokładzie busa, miałem przyjemność ugościć wspaniałego gitarzystę i piosenkopisarza.
Współpracował przy powstaniu pięciu płyt z Tomaszem Szwedem, pięknie współtworząc polską scenę muzyki Country. Następnie był gitarzystą Grupy Bohema, z którym zdobył między innymi najwyższe laury festiwalu “Bieszczadzkie Anioły”. Przez sześć lat, na zaproszenie Krzysztofa Myszkowskiego, współtworzył legendarny zespół SDM, jako gitarzysta solowy i aranżer partii gitarowych.
Ze Starym Dobrym Małżeństwem nagrał sześć płyt z poezją Jana Rybowicza i Bogdana Loebla, oraz zagrał ponad 600 koncertów.
Jest mistrzem gitary akustycznej, grającym również na gitarze dobro, mandolinie, czy lap steel.
Autor ponad 100 piosenek. Od dziesięciu lat jest liderem zespołu U Studni, dla którego pisze piosenki, gra na gitarze, śpiewa, i któremu przewodzi. Wraz z zespołem stworzył pięć płyt, szósta płyta jest w trakcie nagrań.
Występuje również w dwóch innych wspaniałych projektach muzycznych – tworząc duety: Czarny/Radzik, oraz Czarny/Nosal.
Ciepły, wrażliwy, skromny Człowiek.
Darek Czarny
Gościem Piątego Spotkania w Muzykovanie – jest lider olsztyńskiej grupy Czerwony Tulipan – Stefan Brzozowski.
Artysta wielu talentów. W wieku 13 lat grał na 13 instrumentach oraz tańczył w zespole baletowym prowadzonym przy olsztyńskim MDK.
Należał również do harcerstwa, w którym uzyskał stopień podharcmistrza. Brał udział w akcji odbudowywania Fromborka „Operacja 1001 Frombork”.
Uczył się w olsztyńskim Technikum Samochodowym, następnie studiował również w miejscowej Wyższej Szkole Nauczycielskiej na kierunku muzycznym.
W 1985 r. obronił tytuł magistra pedagoga – nauczyciela wychowania muzycznego – w Wyższej Szkole Pedagogicznej. W drugiej połowie lat sześćdziesiątych tańczył i śpiewał w reprezentacyjnym Zespole ZHP.
W 1972 r. artysta zaprzyjaźnił się z Jerzym Ignaciukiem i dołączył jako kompozytor oraz śpiewający muzyk do ekipy uczelnianego Teatrzyku Piosenki Nie Zawsze Poetyckiej „Niebo”. Przed włączeniem się nurt muzyczny tzw. poezji śpiewanej, uprawiał muzykę rockową, śpiewając z tak znanymi w Olsztynie postaciami, jak Ryszard Rynkowski.
W tym czasie powstały melodie stanowiące obecną klasykę polskiej poezji śpiewanej i kabaretowej: A jednak po nas coś zostanie, Sekret kardynała Richelieu, Grajek, Jedyne co mam, Na samym środku nieba, Stukot kół, Olsztyn kocham, Życie osła, Żeby się sobą zauroczyć i wiele innych.
W 1985 r. artysta założył kabaret „Czerwony Tulipan”, nagrodzony główną nagrodą podczas FAMY ’95 jako „zjawisko estradowe”.
Występował wraz z tym zespołem na festiwalach, w telewizji, koncertował również w USA i Francji, nagrywając kolejne płyty.
Skomponował kilkaset utworów. Niezwykle mądry, wyważony w sądach Człowiek, o niebywałej kulturze osobistej.
Artysta z klasą.
Stefan Brzozowski
Autor, kompozytor, twórca poruszający się na pograniczu wielu gatunków muzycznych, mieszający rocka, bluesa, folk oraz reggae z kabaretem i piosenką literacką.
Pisze do rymu i układa do niego melodie, a potem całość tego tekstowo-muzycznego mariażu śpiewa. Występuje w duecie lub z zespołem, a także – ostatnio przede wszystkim – z grupą AJAGORE. Wielu Słuchaczy zna Piotra Bukartyka, z radiowej Trójki i porannego programu Wojciecha Manna, w którym przez 16 lat wykonywał swoje nowe piosenki, napisane w nocy poprzedzającej audycję.
Zazwyczaj były to utwory satyryczne, które pod przykryciem ekwilibrystycznych rymów przekazywały mądre, aktualne treści.
Nie brakowało w nich również krytyki politycznej, i odniesień do bieżących wydarzeń społecznych. Obecnie w następstwie politycznych przetasowań na rynku medialnym – audycję ową kontynuuje w Radio Nowy Świat.
Jest Autorem ponad 600 piosenek, z których wiele znalazło swoją bezpieczną przystań w śpiewnikach. „Gdzie się wybierasz”, „Piosenka z praniem w tle”, „Sznurek”, „Małgocha”, „Kobiety jak te kwiaty”, „Prozak”, „U fryzjera” czy też „Piosenka dla Rudej”, wybrzmiewają wśród młodzieży wieku dowolnego, przy ogniskach jak kraj długi i szeroki.
Część Słuchaczy, może też znać Piotra Bukartyka z jeszcze jednego, szczególnego miejsca – Przystanku Woodstock. To on napisał i skomponował nieformalny hymn tego festiwalu, który odśpiewywany jest od kilku lat na zakończenie tej imprezy, piosenkę „Z tylu chmur”. Od 2010 roku prowadzi też na Woodstocku, warsztaty muzyczne w ramach Akademii Sztuk Przepięknych.
Piotr jest Artystą niepokornym, nie kłaniającym się żadnej władzy kościelnej, ani świeckiej, ze szczególnym uwzględnieniem władzy aktualnej.
Swoje kuksańce słowne, Piotr rozdaje jednakowoż solidarnie obu stronom krajowego, politycznego – pożal się Boże – medalu.
Celnie, mądrze i niezwykle błyskotliwie. Jest dosadny w wypowiedziach scenicznych i bezkompromisowy w autorskiej twórczości.
Ale dzięki temu – na wskroś prawdziwy.
Piotr Bukartyk
Gdy myślimy “Wolna Grupa Bukowina”, przed oczami staje nam na ogół wysoki, wąsaty Wojtek Bellon, wraz z całym swoim dorobkiem, charyzmą i legendą.
Mało kto z nas zastanawia się podówczas nad tym, że o pięknie Wojtkowej Bukowiny, stanowią również aranżacje gitarowe autorstwa Wacława Juszczyszyna, a także Jego autorskie kompozycje i piosenki.
Niewielu również wie, że absolutny hymn Krainy Łagodności, po dziś dzień śpiewany chóralnie przy każdym szanującym się ognisku turystycznym, czyli “Sielanka o Domu”, to melodia ułożona właśnie przez Wacława, do słów jeno Wojtka Bellona.
Od śmierci Wojtka minęło już jednak 37 lat, a przez ten czas, z kilkuletnią przerwą – piękną schedę artystyczną po bardzie Ponidzia – niesie właśnie Wacław, pospołu z Wojtkiem Jarocińskim i Grażyną Kulawik.
Nie tylko od lat przepięknie prezentują piosenki Wojtka, ale również wnoszą w te bukowińskie, wspomnieniowe koncerty, swoje własne piosenki, które stanowią wraz z klasycznymi – nierozerwalną całość – piękno bukowińskich opowieści.
Muzykowanie rozpoczynał w latach 60. jako gitarzysta i basista w zespołach rockowych. Jego przygoda z poezją śpiewaną zaczęła się, gdy w 1972 roku przyjechał na Ogólnopolską Studencką Giełdę Piosenki Turystycznej w Szklarskiej Porębie.
Lider Wolnej Grupy Bukowiny, członek Wałów Jagielońskich i Naszej Basi Kochanej. Założyciel Kwartetu im. Kasi Kiestrzyń.
Koncertował też z Elżbietą Adamiak i Andrzejem Poniedzielskim. Autor wielu pięknych piosenek, niezwykle godny kustosz pamięci o twórczości Wojtka Bellona.
Doskonały kompozytor i gitarzysta, a przy tym niecodziennie skromny, mądry i kulturalny Człowiek.
Wacław Juszczyszyn
Krzysiek „Jurkiel” Jurkiewicz w czterech słowach:
Klasa, mądrość, skromność i prawdziwość.
To tylko taki skrót mojej muzyczno-poetyckiej drogi.
Jej dalszy bieg zależy w ogromnej mierze od Ciebie...
Słuchaj Michał Łangowski - W Piątą Stronę Świata w aplikacji Patronite Audio.
Pobierz aplikację na swój telefon lub słuchaj w przeglądarce.
