Okropny

Jeśli nie chce Ci się wszystkiego czytać, to dziękuję, że czytasz chociaż to ;]

W skrócie: wiem, że moja twórczość cieszy ludzi. Mam tego dowód w ponad milionie odwiedzin bloga, okropnepotwory.blogspot.com. Chcę ludzi cieszyć bardziej, ale w tym celu potrzebuję na to więcej czasu. Im szybciej osiągnę właściwy pułap, tym częściej zaczną się pojawiać uber-zajebiste rzeczy.

Na razie mam czas tylko na zwyczajnie zajebiste.

Ok, no to skoro się już tu znalazłeś, to pewnie wiesz, kim jestem i co robię.

Ale jak nie wiesz, abo chcesz zobaczyć na własne oczęta, piękne, śliczne ślepka, to proszę. Oto ja:

Jak widać, piękny nie jestem, za co powinienem przeprosić. Sorry. Ale, jak to mówią, nie skorupka za młodu się liczy, ale jajko na twardo i dobre łazienkowe selfie.

Do rzeczy:

Słyszałeś o Okropnych Potworach? Może widziałeś kiedyś na kweju czy innym portalu któryś z tych komiksów:

Było spoko, pośmialiśmy się, podbiliśmy kilka miejsc na mapach i gdzieś to zanikło. Wziąłem się za malowanie i pisanie. Namalowałem trochę surrealistycznych, jak myślę, obrazków. Po ich przykłady zapraszam do eksploracji #okropnywymalowoł.

Teraz zajmuję się głównie pisaniem (powieści i opowiadań) i bazgraniem, od czasu do czasu coś odleję albo pospawam, w ramach pędu do tworzenia również w 3D. Machnę sobie ze złomu jakąś postać i jestem od razu spokojniejszy. Namaluję sobie obraz albo chlapnę jakiś linorycik i też od razu inaczej.

Na dniach ukaże się drukiem moja książka, "Passiflora".

Jestem tu, bo chcę tworzyć 24/7, a nie tylko w zrywach, pomiędzy spaniem a kolejną pracą, w której się marnuję i tracę czas. Mam fantastyczne miejsce w życiu i pomysły na dalsze super-klamoty: rycerzy ogrodowych, stoły z kluczy, powieści, opowiadania, piosenki, instrumenty muzyczne i całą resztę - a nie mam na nie czasu.

Chcę też zacząć kręcić konkretne animacje i filmy surrealistyczne, ale nie mam na to środków.  A chodzi o to, żeby można było z tym ruszyć i przestać dziadować na wszystkim, byle tylko dopiąć jeden projekt po nocy.

Z Twoją pomocą, Patronie, nie będę musiał zarywać nocek, żeby kończyć jedno czy drugie opowiadanie pisane w przerwie między jednym bazgrołem a spawanym rycerzem z doniczką zamiast hełmu.

Z góry dzięki za wsparcie! :)