Nicponiej, czyli co...?
Działamy oddolnie, poza instytucjami głównego nurtu, angażując poddasze starej willi (czasem ogród) pod przestrzeń realizacji własnych koncepcji — wydarzeń artystycznych i muzycznych. Obecnie podstawę działalności współtworzymy w składzie: Adrianna Dąbrowska, Agata Horwat i Julka Szoblik. Mowa o podstawie, ponieważ gromadzimy wokół siebie wiele osób. Niemal każde wydarzenie jest organizowane z pomocą działaczek i działaczy z wrocławskiego pola kultury oraz naszych znajomych. Chcemy pokazywać to co nieznane, ciekawe, ważne, wolne, posiadające potencjał zmiany rzeczywistości. Chcemy, żeby nasza przestrzeń była bezpieczna, wolna od alkoholu i innych używek, jednocześnie niewykluczająca. Od 2022 roku zorganizowałyśmy ponad 40 wydarzeń, w 2023 roku zostałyśmy nominowane do nagrody WARTO Gazety Wyborczej.
Kim jesteśmy?
Jesteśmy nicpońkami, młodymi artystkami walczącymi z różnymi życiowymi trudnościami — od znalezienia wystarczająco płatnego zajęcia pozwalającego nadal zajmować się sztuką i działalnością w Nicponiej, po walkę z uzależnieniami i zaburzeniami depresyjnymi. Siłę do działania daje nam... działanie: pomysły, które rodzą się "pomiędzy", podczas spotkań z uczestnikami wydarzeń w naszym domu, podczas rozmów, ale także obserwacji siebie nawzajem i świata, naszych i jego potrzeb, niedociągnięć.
Nicponiej i przyjaciele
Na przestrzeni ostatnich lat podjęłyśmy współpracę z wieloma ciekawymi osobami i grupami artystycznymi i muzycznymi z całej Polski oraz Europy. Muzyków z Rozwodu gościłyśmy na zimowej rezydencji, udostępniając im przestrzeń strychu (i litry gorącej herbaty) jako salkę prób, a w ostatni dzień salę koncertową. Zespół Chair i Franek Warzywa grali u nas podczas wspólnej trasy, zanim jeszcze byli sławni. Jemek Jemowit wystąpił, jak się okazuje, na szczęście nie ostatni raz w swojej karierze. Free noisowa grupa z Hiszpanii KLS zagrała przedostatni w Polsce, miażdżący dla nas i dla naszych sąsiadów w promieniu jednego kilometra, 15-minutowy koncert. Byli też cudowni młodzi muzycy-performerzy z Brukseli, którzy zaczarowali jeden wieczór na naszym ogrodzie, a drugi w Czuła jest Noc w ramach kolaboracji. To wszystko i jeszcze więcej odbyło się dzięki współpracy z kolektywem bookingowym WKURV oraz Hubertem Kostkiewiczem — Discomfort Booking, bez których nie miałybyśmy ani jednego kabla XLR.
Uwielbiamy wspominać huczną wystawę K _ _ _ _ _ C _ _ , podczas której na podstawie wolnych zgłoszeń wyłoniłyśmy osoby artystyczne, z zachwytem obserwowane przez nas do dziś. Wielokrotne współprace z Plenum Osób Opiekujących Się, Noks Colevtive, Grupą ŁONO, Tomkiem Opanią przy organizacji CHWILÓWKI, nicpońkowe performanse w BWA, Galerii u Kosałki. Wystawy magisterskie i doktorskie: Wiktorii Kruk, Karoliny Peteli, Marleny Kruk, Iwony Ogrodzkiej, projekt artystyczno-kuratorski Mai Bernaczek i Aleksandr Demianiuk. Dziś cieszymy się najbardziej zainicjowaniem organizacji Wrocław Off Gallery Weekend, trzydniowego festiwalu zrzeszającego we wspólnej feście oddolne inicjatywy z całego wrocławia, który w roku 2024 odbywa się już po raz drugi.
Jakie mamy plany?
Fundusze uzyskane ze wsparcia Patronów spożytkujemy na organizację nadchodzących wydarzeń. Tak, wiemy: bardzo prosty to cel, ale naszą pomysłowość często ograniczają finanse, którymi (nie)dysponujemy. Działamy w duchu DIY i nie zamierzamy tego zmienić, pieniądze natomiast pomogą nam godnie gościć zapraszane osoby artystyczne, opłacać transport prac i osób oraz inne wydatki związane z organizacją wydarzeń kulturalnych. Marzymy też o usystematyzowaniu naszej działalności tak, aby wydarzenia odbywały się u nas regularnie — dysponowanie konkretnym budżetem przeznaczonym tylko i wyłącznie na działania galerii da nam taką możliwość. Bardzo chciałybyśmy wrócić do organizacji koncertów prezentujących, na równi ciekawą jak i nieuchwytną, działalność muzycznego niezalu.
Mamy też kilka nowych pomysłów, których jeszcze nigdy nie wcieliłyśmy w życie, między innymi na cykliczne spotkania pomocowe, na które chcemy zapraszać specjalistów z konkretnych dziedzin — psychologów i psychologów uzależnień, oraz organizację “kulturalnych pogaduszek” z osobami działającymi w różnych odnogach kulturotwórczych i socjologicznych, które miałyby na celu mapowanie wyzwań stawianych dziś kulturze oraz wspólne szukanie rozwiązań.
