Witajcie na mojej stronie!
Mówi Wieko zaczynało jako fanpejdż na Facebooku, gdzie wrzucałem ciekawostki o antropologii śmierci i zjawiskach nadprzyrodzonych. Szybko okazało się, że żartobliwa forma wpisów musi ustąpić poważniejszej dawce wiedzy. Wieko zyskało grono dociekliwych Czytelników, których niszowość tematu nie wystraszyła. W tej chwili projekt składa się z fanpejdża, podcastu i prelekcji na żywo, organizowanych samodzielnie lub w ramach większych imprez okołokulturalnych (konwentów, targów).
Wieko zbiera wiedzę o tym, jak nasi przodkowie postrzegali śmierć i sprawy nadprzyrodzone. Dotyka zatem bardzo różnych dziedzin; między innymi historii, etnografii, antropologii, teologii oraz literatury. Porusza się w gąszczu religii i magicznych praktyk. Wydaje mi się, że atutem, który zaważył na tak ciepłym przyjęciu przez Czytelników jest fakt, że - w przeciwieństwie do zatrzęsienia treści okołoreligijnych i ezoterycznych w Sieci - nie ma tam miejsca na żadną formę nakłaniania do jakichkolwiek poglądów. Mówi Wieko ma być po prostu miejscem przystępnego zdobywania wiedzy na interesujące, choć często pomijane tematy.
Na Mówi Wieko składa się w tej chwili:
Prelekcje na żywo, w tej chwili trwa cykl "Rzeczpospolita Nadprzyrodzona"
Dotychczasowy sukces fanpejdża zachęcił mnie do rozwoju projektu. Chcę stworzyć wirtualne Muzeum Nadprzyrodzonej Historii Polski, nowoczesną platformę multimedialną, która stanie się trwałą przestrzenią dla popularyzacji tego wycinka dziejów. Nie ma co się łudzić - wiele stacjonarnych muzeów powstaje w wielkim trudzie, ale w końcu się zmaterializuje. O historię nadprzyrodzoną musimy zadbać sami.
Tworzone muzeum początkowo będzie się skupiać na następujących kwestiach:
Dodatkowo, chcę cały czas rozwijać i profesjonalizować istniejące już kanały komunikacji z Wami, czyli Facebooka i podcast. W dalszej perspektywie marzy mi się youtubowe WiekoTV, przestrzeń do wywiadów z ludźmi, którzy sprawom cmentarno-nadprzyrodzonym poświęcają mniejszą lub większą część swojej aktywności zawodowej.
A kto stoi za mówiącym Wiekiem?
Nazywam się Jacek Radzymiński. Z wykształcenia jestem historykiem. Niestety, za moim zajęciem się sprawami cmentarno-nadprzyrodzonymi nie kryje się żadna nawiedzona historia (tak, sam tym jestem rozczarowany). Niemniej, zapewne przez moje ponure usposobienie, zawsze ciągnęło mnie na cmentarze. Kiedy zdałem sobie sprawę w jak szybkim tempie niszczeją zabytkowe groby, postanowiłem zająć się zabezpieczeniem tego, co przekazują, zanim znikną zupełnie.
Moje teksty możecie znaleźć na łamach OkoLicy Strachu, dawniej również na kartach Skarpy Warszawskiej oraz Fantomu. Od 2011 roku jestem aktywny w fandomie fantastycznym jako częsty prelegent na konwentach. Można powiedzieć, że jestem związany z grozą, a zwłaszcza z grozą lovecraftowską. Jestem jednym z autorów publikującym scenariusze oraz almanachy do fabularnego Zewu Cthulhu w ramach Zgróz. W 2017 roku zadebiutowałem jako autor beletrystyki, wydając swój horrorowy zbiór opowiadań Rozeznanie duchów.
