Kiedy zaczął się mój "romans" z piłką?
Moja pasja do piłki zaczęła się...No właśnie... Byłam tak malutka, że nawet tego nie pamiętam, odpowiedź znam tylko z opowieści.
Piłka nożna, mimo że tak bardzo niedoceniana, stała się moją największą miłością i sposobem na życie, po prostu.
Ale za co ją tak kocham?
Bo na boisku każda z nas tworzy swój własny świat, w którym nie liczy się nic innego tylko boisko i piłka. To tam leją się pot i łzy, tam mamy chwile załamania ale to tam też przeżywamy największą radość i to tam niejednokrotnie miałyśmy prawdopodobnie największy uśmiech na twarzy w swoim życiu.
To jest piękne ale piękne jest też to, jak bardzo jesteśmy zżyte że swoją drużyną, jak jedna walczy za drugą i nie pozwoli jej się załamać, jak zawsze możemy na siebie liczyć podczas meczu ale też po ostatnim gwizdku. Jak trzymamy się razem, jak w szatni razem płaczemy i jak razem się cieszymy.
To godziny spędzone na treningach, to dużo wyrzeczeń, to dużo poświęceń, ale też dużo dumy, radości, zwycięstw, nie tylko meczowych ale ze swoimi słabościami.
Dlaczego kocham piłkę nożną? Bo to znacznie więcej niż sport.
Tę wartość pragnę przekazać wszystkim młodym dziewczynom, pokazać, że piłka nie jest tylko dla mężczyzn, a mężczyznom natomiast udowodnić, że kobiety też potrafią "kopać" i tym samym zachęcić by sami zainteresowali się kobiecą piłką.
Dzięki funduszom mogłabym organizować więcej konkursów i projektów promocyjnych profilu by w łatwy sposób dotrzeć do największego grona odbiorców, co mam nadzieję, przełoży się na wypromowanie piłki nożnej kobiecej w Polsce oraz zachęcenie młodych osób do uprawiania tego sportu.
