Przemoc polityczna w Rzymie istniała od dawna. Często dochodziło do bójek lub przepychanek między zwolennikami różnych kandydatów. Jednak rok 57 p.n.e. wyniósł je na zupełnie nowy poziom.
W grudniu 59 roku p.n.e. Publiusz Klodiusz Pulcher został trybunem ludowym. Udało mu się pokonać innych kandydatów ze względu na populistyczne obietnice których udzielił a później wprowadził w życie. Najważniejszą z nich było zapewnienie darmowego zboża dla obywateli miasta. Po zdobyciu urzędu Klodiusz wprowadził prawo według którego każdy kto zabił obywatela rzymskiego bez sądu ma zostać wygnany. Było to wymierzone w Cycerona. To właśnie on w 63 roku p.n.e. jako konsul nakazał stracić część sprzymierzeńców Katyliny (w tym Lentulusa Surę), którzy planowali obalić aktualną władzę. Cyceron szukał poparcia u członków senatu a kiedy go nie znalazł dobrowolnie w 58 p.n.e. udał się na wygnanie. Klodiusz aby podkreślić swoje zwycięstwo zburzył dom Cycerona a na jego miejscu postawił świątynię poświęconą Libertas.
Po pozbyciu się Cycerona pozycja Klodiusza mocno wzrosła. Ze swoich popleczników utworzył on uzbrojone grupy które miały go wspierać. Jednak jednocześnie zaczęły się pogarszać jego relacje z Pompejuszem, Cezarem i Krassusem. W sierpniu 58 roku p.n.e. ludzie Klodiusza posunęli się do zablokowania domu Pompejusza co uniemożliwiło mu opuszczanie go przez dłuższy czas. W tej sytuacji coraz głośniejsze zaczęły się stawać głosy nawołujące do odwołania Cycerona z wygnania.
Więcej: https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/przemoc-polityczna-za-trybunatu-klodiusza-pulchera/
IMPERIUM ROMANUM
Trwa ładowanie...