Postecoglou ustawia Celtic zawsze w formacji z czwórką obrońców, lecz zamiast nakazać wahadłowym, aby wychodzili wysoko i zapewniali szerokość, wymaga od nich częstego schodzenia z piłką do środka i wspomagania pomocników. Choć na podstawie swoich statystyk wydaje się, że Celtic gra w ustawieniu 1-4-2-3-1 lub co najwyżej 1-4-3-3, to podczas budowania akcji przeważnie grają tylko z jednym środkowym pomocnikiem w roli pivota (McGregor). To pozycja kluczowa w Celticu Postecoglou zarówno w fazie posiadania piłki, gdy wspiera ofensywę i gra między liniami, ale także po jej stracie, gdy powierza mu się zadania aktywnego odbioru piłki.
W defensywie Celtic zazwyczaj gra wysoko wysuniętą linią obrońców z szeroko ustawionymi bocznymi obrońcami, aby zepchnąć skrzydłowych przeciwnika, a wolne szerokie przestrzenie za ich plecami musi asekurować defensywny pomocnik oraz stoperzy. Po odbiorze piłki boczni obrońcy (Taylor, Ralston) nie trzymają się linii bocznej, lecz pojawiają się w środku pola, aby stworzyć przewagę pozycyjną w tym obszarze z dodatkowym zadaniem gra między liniami i angażowaniem skrzydłowych rywali. Z taktycznego punktu widzenia można postrzegać wahadłowych Celticu jako dodatkowych środkowych pomocników. Gdy boczny obrońca schodzi do środka, jeden ze środkowych pomocników może przesunąć się albo na zewnątrz, albo do przodu, a w tym czasie skrzydłowy zawsze wykonuje agresywny ruch po skrzydle lub w kierunku pola karnego. Efektem tego podejścia i rotacji pozycji w środku boiska jest także lepsze przygotowania do ataku po przejęciu piłki, bowiem nominalni środkowi pomocnicy schodzą, albo na szersze, albo na wyższe pozycje już we wczesnej fazie po odbiorze piłki.
W fazie konstruowania akcji to gracze środka pola dyktują tempo i zarządzają przebiegiem gry. Gdy pomocnicy otrzymują piłkę, ich zadaniem jest łamanie linii i dopiero gdy pojawiają się kolejne opcje podaniowe, nie wahają się zagrywać ryzykownych bezpośrednich podań. Pivot gra zawsze głębiej i nawet w końcowej fazie akcji ofensywnej znajduje się w przestrzeniach między liniami operując w środku pola.
W sytuacjach przewagi liczebnej zawodnicy Celticu nie forsują jednak ofensywy szukając warunków do pokonania obrońców podaniami, dryblingiem lub pojedynkiem biegowym. Celtic Postecoglou stosuje również wiele pionowych bezpośrednich zagrań z linii defensywy, aby przesunąć piłkę od razu do tercji ofensywnej.
Wokół pola karnego rywali Celtic jest bardzo agresywny, nieustannie zmienia pozycje i dąży do wyjścia na wolne pozycje wszelkimi dostępnymi sposobami. Ósemka w drużynie Postecoglou pełni wówczas rolę poszukiwacza przestrzeni, w której aktywnie rotuje z innymi zawodnikami, a czasami nawet, aby przełamać ostatnią linię oporu rywali, ósemka stara się wyciągnąć obrońcę z szyku. Wszystko po to, aby stworzyć wolną przestrzeń między obrońcami. Ważną rolę pełnią w tej fazie także skrzydłowi, którzy schodzą wówczas aktywnie z boku do środka oraz bardzo agresywnie w kierunku bramki przeciwnika. Te ruchy są zresztą powtarzalne: skrzydłowi nadbiegający z daleka i nieustanne rotacje w środku.
Profil menedżera i taktyka do FM22:
https://tacticof.com/managers/ange-postecoglou/
tactic of...
Trwa ładowanie...