Las to miejsce które pochłonęło mnie na 100% w ostatnich dwóch latach. Od dwóch lat pinezki, plecak, ciągłe ucieczki w lesie,na bagnach czy nie. I w dzień jak i w nocy. Ubiegło rocznych wakacji w definicji wakacji nie miałem, ale wakacje że wolny czas od szkoły to miałem w lesie i wcale nie narzekam bo uratowałem masę osób. Lecz dwa lata temu to się wszystko zaczęło i ja stałem się wtedy też kawałkiem tej historii bo nie stałem się obojętny i rzuciłem się na ratowanie ludzi. I moja życiowa rutyna to las od tamtego czasu. Gdy zacząłem pisać posty o swojej działalności to już kryzys zmienił się na inny level. Czy łatwiejszy czy trudniejszy ciężko ocenić. Już nie było tylu akcji jak wtedy małe dzieci, ciemność, płacz i strach przed tym że ktoś nas usłyszy i wkopią siebie(bo ja się nie boje bo to jest legalne). Były akcje gdzie goniłem rodziny parę kilometrów i udawało się lecz uciekali przed helikopterem który potem zawisną nad głową ale nie zauważył nas a był nisko nawet bardzo. I wtedy można było by to nazwać..nawet nie wiem jak… bo nikt by się nie domyślił że 14 czy 15 latek może chodzić z plecakiem i pomagać. A tu zdziwienie bo może. Ale odkąd jestem jakoś tutaj na Facebooku to nie ukrywam że pomogłem im dzięki wam. To my zbudowaliśmy te zasięgi na facebooku to wy nazbieraliście pieniędzy na pomoc w lesie. Ja poświęcam swoje życie oraz czas na pomoc którą wy mi pozwalacie nosić. Ale wszystko ma swoje granice przecież. Ostatnio Karolina kazała mi odpocząć co jej powiedziałem że nigdzie ja nie idę, ale chcę pojechać do Niemiec i odwiedzić właśnie tą rodzinę oraz resztę której też pomogłem. Więc Karolina powiedzmy że odpocznę chyba. Ostatnio dużo rozmyślałem nad tym czy założyć patronite czy nie. I doszedłem do wniosku że mogę utworzyć i może uda się zbierać pieniądze na jakiś odpoczynek czy na wsparcie dla mnie. Więc jeżeli mam tu kogoś kto chce wspierać mnie za chodzenie po lesie i niesienie pomocy i za ratowanie żyć w lesie to zachęcam do zostania moim patronem a nie pożałujecie
Mateusz Rybak
Trwa ładowanie...