Robota je rostomajto, jedna je lahko, przi inkszej sie człowiek barży utropi, ale dycki, jak sie chce cosik zrobić, to sie tego trzeja chycić. A wiela razy je tak, że aji kiej robota je ganc ajnfachowo, to ni ma chynci, coby sie ji chycić a oto na drugi dziyń sie chytómy czegosik, na co starzi ludzie prawili, że to je drzina. Młody gazda, kiery eszcze dwa roki tymu był swobodny chcioł postawić szopke na drzewo. Dziwoł sie, jako to robili Ojciec a Starzik, wiela razy jim pómogoł, ale boł sie, że cosik kansik szpatnie urzerze, że kładziwym gwoździa nie przibije kładziwym jak sie patrzi a szopka sie zbulo. Pore dni dreptoł po placu a szpekulyrowoł, jako to wszecko zrobić, potym se narychtowoł deski a wszecko co potrzebowoł a chycił sie tego. Kiej uż sie chycił stawianio tej szopki, to mu to potym uż jakosik szło. Ja, pytoł sie Tacika o pore wiecy a Ón mu to pieknie wyłożył, ale wiynkszóm czynść zrobił sóm. Hanka sie wydała oto tydziyń tymu a dostali s chłopym dwie izby w chałupie u jeji Tatów. Tóż dobre, ale trzeja naszkróbić cychy a óna to robiła, ale dycki pospołu s Mamóm a terazy je ganc sama, tóż co dali? Dziołucha sie jednako tego chyciła a robiła to, jako poradziła. Kiej Mama prziszli z gróntu, kany plyła rzepe a podziwała sie na hanczynóm robote, to hned ji rzekła, co mo robić inakszy a wiela mo suć szkróbku do wody. Nó, ale Hanka sie tego chyciła a to je nejważniejsze, że sie nie boła a miała opowoge cosik zaczónć robić. Co inkszego je, kiej gdosik sie chyto roboty, co ji nigdy przedtym nie robił a co inkszego je chycić sie roboty, co sie jóm umi robić. Gazda, oto w sobote społ delszy, bo wczora s Franckiym pochlastoł przi wyndzoku. Tóż całóm sobote gaździno mu prawiła, coby sie uż przestoł belónckać a coby sie chycił jakisik roboty. Yny jakij roboty sie móg chycić borok chłop, kiery mioł eszcze w rzici wlote od wczora? Barży sie chytoł galandry, jako roboty, ale oto naroz Francek prziniós mu a gaździnce dwa kónski wyndzónego, tóż baba była rada a z tej radości wycióngła z bintfela pół litra gorzołki a poloła chłopóm po dwie sztamperle. To było to, co gazdowi chybiało od rana. Hneda sie chycił wyciepowanio gnoja z chlywków babucióm a gaździno, kiej uwidziała że mu ta robota idzie, to mu obiecała, że cosik wieczór bydzie. Ku tymu eszcze Francek prziszoł ku chlywie a prziniós po piwie, tóż potym gnój uż yny furkoł w lufcie a babućki miały hned aji słóme pod ratkami. Sóm eszcze takowne roboty, coby sie jich ni mieli chytać ci, kierzi o nij psinco wiedzóm. Jyndrys sie chycił dłaszki. Baba mu prawiła, coby to niechoł, że przidzie tesorz, że to zrobióm pospołu, ale ni ón to zno, bo to kansik widzioł a bydzie sie tego chytoł. Jyndrys szuro porzazoł deliny, tesorz prziszoł a sie na niego nasmolił, baba eszcze potym pół roku mu to wyczytowała. Na co to chłopu było? Człowiek sie nie śmi boć chytać roboty, ale lepszy sie chytać czegosik, co my uż kiejsi aspóń pospołu s kimsikej robili. Ale kiej uż cosik poradzymy robić a nie chce sie nóm tego chycić, lebo nie poradzymy sie tego chycić, to uż w nas siedzi bisaga, abo cosik inkszego, baji gorzołka, co ji wczora godnie wypił gazda przi wyndzoku.
Gwara Śląska Cieszyńskiego
Trwa ładowanie...