#2 Każdy z nas ma swoją Camille Herron
W social mediach przyciąga nas
chęć bycia popularnym i lubianym
mnogość i łatwość zjednywania znajomych
możliwość kreowania siebie takim, jakim chcemy być postrzegani
prostota i szybkość komunikacji
Tak samo, jak łatwo nam wykreować swój lekko wyidealizowany obraz, tak samo przyciągamy niechęć innych. Tu pada najczęściej słowo „hejt”
To zbyt ogólnikowe i nie do końca prawdziwe.
Hejt to obrażanie, wyszydzanie z zamiarem wyrządzenia przykrości. Hejt sprawia przyjemność osobie hejtującej a często mylnie postrzegana anonimowość, ułatwia jego eskalację.
Hejterzy są tchórzami i przeważnie nie mają pojęcia o tym co robimy, czym się zajmujemy.
Ale nie o hejcie chcę napisać a o kompleksach.
Bo czym jest umniejszanie innym ?
Zadowolona z sukcesu, wygranego biegu, awansu w pracy.
Podekscytowana i szczęśliwa biegnę podzielić się ze znajomymi i nagle słyszę:
-”co to za sukces, przecież dawno Ci się to należało”, „ zwariowałaś, dodatkowa robota za te same pieniądze„ albo „a kto tam biegał, tam nie było z kim przegrać”, „wielki mi wyczyn, z takim czasem”.
Tak samo słyszymy, gdy po traumatycznych sytuacjach szukamy pocieszenia i zrozumienia.
- „sama jesteś sobie winna”, „ i po co ci to było ?” - to tylko przykłady.
Niewielu z nas zdaje sobie sprawę z tego, ilu toksycznych ludzi funkcjonuje obok.
A fakt jest taki, że każdy z nas ma w swoim otoczeniu przynajmniej jedną taką osobę.
Otaczamy się ludźmi, którzy tak bardzo kochają umniejszać nam nasze osiągnięcia lub w taki sposób reagują na nasze traumy.
To typ zazdrosny i umniejszający – mają tyle ze sobą wspólnego.
Dla obydwu początkiem zachowań jest przejmujące uczucie zazdrości i potrzeba dyskredytowania osiągnięć innych.
Jeśli więc zamiast „gratuluję” usłyszysz „ no w końcu, ile można było czekać”, „bez pomocy nigdy byś tego nie osiągnęła” albo „nie przesadzaj, inni mają gorzej” – włącz wsteczny bieg i w nogi lub chociażby niechaj zaświeci się nad głową czerwona lampka.
Człowiek świadomy, bez jakichkolwiek zaburzeń doceni twój wysiłek, wczuje się w sytuację lub w przypadku traumy wyrazi współczucie.
Kiedy ktoś wiedzie z jego punktu widzenia nudne, czasami nieudane życie, gdy jego/jej kariera traci impet albo nie przynosi satysfakcji – szczęście innych, radość z osiągnięć może niesamowicie drażnić.
W skrajnych przypadkach taka osoba chowa się za chorobą, która w jej oczach wyklucza negowane postępowanie albo już na starcie wyszukuje absurdalne wytłumaczenia dla swych ewentualnych niesatysfakcjonujących ją osiągnięć.
Takiej osobie należy serdecznie współczuć bo mamy do czynienia z osobą o bardzo niskim poczuciu własnej wartości, zawistną i pełną kompleksów pomimo swych, czasem niekwestionowanych przez innych sukcesów.
(zaczerpnięte i zainspirowane www.republikakobiet.pl)
Post Camille Herron udostępniony przez Viktorię Brown.
„Cechy osób autystycznych: uczciwość, bezpośredniość, szczerość, rzeczowość i głęboka troska o uczciwość /sprawiedliwość/zasady.
Mój mózg nie potrafi przetworzyć kłamstwa/oszutwa/kradzieży.
To mnie rozwala, gdy inni zachowują się w ten sposób lub uważają, że zasady nie mają znaczenia. Uczciwość to wszystko.”
***
„Ci z nas, którzy zmagają się z niskim poczuciem własnej wartości, tak jak ja w dzieciństwie, często budują swoją tożsamość wokół swoich największych demonów. Nie robimy tego bo chcemy, ale z powodu podświadomego przekonania, że tak właśnie widzą nas inni.
Nie możesz pozwolić by Twój rozwój zatrzymało to, co ktoś inny myśli o Tobie lub problemach z jakimi się zmagasz” - David Goggins „Bez końca”
***
Izabela Paszkiewicz z wynikiem 2:32:42 najszybszą Polką i drugą kobietą podczas Nationale Nederlanden Maratonu Warszawskiego !
Wielkie gratulacje!
A już za tydzień będę na Silesia Maraton gościem specjalnym Partnera Technicznego i Tytularnego maratonu w Katowicach.
Zapraszam na Expo do stoiska Mizuno.
Z kim się widzimy ?
Edyta Lewandowska
Trwa ładowanie...