WĘDROWANIE BEZ CELU? – na pierwszy rzut ucha może brzmieć jak kapitulacja, jak poddanie się chaosowi życia.
Ale czy naprawdę musimy znać każdy zakręt na drodze, by ruszyć w podróż? Czy perfekcyjnie nakreślony plan zawsze gwarantuje sukces?
Życie często jest czymś więcej niż prostą trasą z punktu A do punktu B. To przestrzeń, w której odnajdujemy siebie nie w osiąganiu celów, ale w samej wędrówce.
Zatrzymaj się na chwilę i pomyśl – ile razy w życiu miałeś wrażenie, że musisz znać odpowiedź na wszystko? Że musisz mieć dokładny plan, by cokolwiek zrobić? A co, jeśli to przekonanie jest twoim największym ograniczeniem?
Może problem nie leży w braku celu, ale w twoim strachu przed ruchem. Stoimy, bo boimy się popełnić błąd, bo nie wiemy, co czeka za rogiem. A przecież każda podróż zaczyna się od pierwszego kroku – nawet wtedy, gdy nie widzisz jeszcze końca drogi.
Biblia mówi: „Zaufaj Panu z całego swego serca i nie polegaj na własnym rozumie. Powierz Mu swoje drogi, a On pokieruje twoimi ścieżkami.” (Przysłów 3:5-6)
Może nie musisz znać dokładnej trasy, bo to nie ty masz kontrolować każdy szczegół. Może życie jest bardziej jak rzeka niż mapa – płynie, a ty masz nauczyć się płynąć z nim, ucząc się na każdym zakręcie.
Ludzie, którzy nie boją się eksperymentować, upadać i próbować na nowo, mają większą szansę na satysfakcję życiową. Nie dlatego, że zawsze osiągają cele, ale dlatego, że odnajdują wartość w procesie.
Carol Dweck, twórczyni teorii „mindsetu,” mówi o nastawieniu na rozwój – chodzi o to, by traktować życie jak proces uczenia się, a nie ostateczny egzamin.
Z kolei filozofowie, od Kierkegaarda po Camusa, przypominają, że sens często nie tkwi w samym celu, ale w jego poszukiwaniu. Kierkegaard mówił o „skoku wiary” – o konieczności zaufania, nawet wtedy, gdy nie widzisz pełnego obrazu.
Camus, choć bardziej pesymistyczny, sugerował, że w absurdzie życia kluczowe jest działanie – wędrowanie, nawet jeśli droga wydaje się pozbawiona sensu.
A teraz pomyśl o sobie.
Czy wstrzymujesz swoje życie, bo boisz się, że nie wiesz, dokąd zmierzasz? Czy czekasz na idealne warunki, na idealny moment, na idealną mapę?
Może to właśnie czekanie jest twoją największą pułapką. Może czas wstać i ruszyć, nawet jeśli nie wszystko jest jasne. Życie nie czeka, aż zdecydujesz się na ruch. Życie dzieje się teraz – po drodze.
Nie musisz znać wszystkich odpowiedzi.
Nie musisz widzieć każdego kroku. Wystarczy, że ruszysz. Że odważysz się wejść na drogę, choćby nie była wyraźnie oznakowana. Życie zawsze cię nauczy – przez sukcesy, ale także przez błędy. A może to właśnie te błędy staną się twoimi największymi nauczycielami.
Ruszaj. Bez strachu, bez perfekcji. Wyznacz cel, a jeśli go nie widzisz, po prostu idź. Bo życie nie dzieje się w końcowym punkcie. Dzieje się na zakrętach, na rozdrożach, w chwilach, gdy wydaje ci się, że nie wiesz, dokąd zmierzasz. To tam rodzą się doświadczenia, które nadają sens twoim wysiłkom.
Radio Safira
Trwa ładowanie...