SCENARIUSZ I REŻYSERIA SEAN BAKER.
ZDJĘCIA DREW DANIELS.
MUZYKA KEITH JOSEPH ANDERSON.
WYKONAWCY MIKEY MADISON, MARK EIDELSTEIN, JURIJ BORISOW, KARREN KARAGULIAN, VACHE TOVMASYAN, ALEKSIEJ SIERIEBRIAKOW, DARIA EKAMASOWA.
USA 2024. CZAS 138 MIN
Słodko-gorzka wersja współczesnego kopciuszka “Anora” zdobyła Złotą Palmę w Cannes, przy okazji wzbudzając wiele kontrowersji. Media anglojęzyczne natomiast były zachwycone dziełem Seana Bakera.
Reżyser ten jest pierwszym od 14 lat filmowcem amerykańskim, który został nagrodzony Złotą Palmą, dołączając do klubu wybrańców: Malicka czy Van Santa. Sean Baker jest uznawany za ikonę kina niezależnego, bo jest reżyserem, scenarzystą, montażystą i producentem swoich dzieł.
Film ukazuje mit amerykańskiego snu - od pucybuta do milionera. Nasz kopciuszek - Ani (Anora) wywodzi się Brooklynu i trudzi się tam pracą sexworkerki, zaś książę to Ivan - syn rosyjskiego oligarchy. Oczarowani sobą nawzajem, szybko się pobierają. Dla dziewczyny ta decyzja to obietnica życia bez zmartwień, bez pracy w klubie nocnym, dla chłopaka to zwykły, nic nieznaczący kaprys. W momencie, gdy rodzice chłopaka dowiadują się, że młodzi chcą się pobrać, szybko reagują i są w drodze by bajka młodych skończyła się szybciej niż się zaczęła.
Niby jest to tragikomedia, ale z drugiej strony przez większość czasu trudno jest widzowi powstrzymać śmiech.Para jest ukazana jako komiczna, bo są sportretowani jako ludzie młodzi, niedojrzali, którzy działają spontanicznie i dzieli ich bariera językowa. Ivan ma wyraźnie problem z mówieniem i rozumiem angielskiego, zaś Ani nie ma akcentu pomimo wschodniego pochodzenia.
Nie można zaprzeczyć,że mentalność młodych jest kompletnie różna. Ivan interesuje się głównie seksem, graniem i imprezami, Ani jest skupiona na ekonomicznym awansie i bogactwie. Naiwność Anory, skłania ją przemyśleń, że dzięki swojemu księciowi mogłaby rzucić pracę i w pełni się zdać na uroczego Ivana.
Najlepszy moment filmu, to moim zdaniem ten kiedy zjawiają się goryle tatusia by ukrócić wolność dziedzica.Młody okazuje się tchórzem, a ochroniarze próbują okiełznać Ani choć przez swoje bariery językowe, napotykają dużo problemów komunikacyjnych. Gdy Ani poznaje rodziców i potem nie może opanować płaczu, czujemy wraz z główną bohaterką cierpienie i doświadczamy szybkiego sprowadzenia nas wraz z nią na ziemię. Upadek z wysokiego konia jest niestety bardzo bolesny. Pomimo iż, jesteśmy postawieni po stronie Anory, nie umyka nam gorzka puenta filmu, że podziały międzyludzkie są nieprzekraczalne, a ludzie z nizin prędzej czy później doświadczą gorzkich rozczarowań.
Mikey Madison zagrała wspaniale i dla niej warto zobaczyć ten film. Jest szczera, autentyczna i wiarygodnie reprezentuje margines społeczny. Potrafi przekonująco pokazać jak się czują ci ludzie i jaką walkę muszą stoczyć na co dzień by walczyć o godność i przetrwanie. Anora jest pełna sprzeczności, z jednej strony “bije się jak chłopak”, potrafi wyciągnąć sporo pieniędzy i odpyskować komu trzeba, a z drugiej strony ma w sobie dużo delikatności i wrażliwości. Przykro się patrzy na to niespełnienie. Pasuje tutaj powiedzenie - niby człowiek wiedział, ale trochę się łudził..brakowało mi tej magii kina. Może gdyby młodzi wzięli odpowiedzialność za swoje życie lepiej by się to skończyło, kobieta wykształcona i z dobrą pracą wypadłaby lepiej w oczach rodziców, natomiast rozpuszczony Ivan, gdyby miał więcej pewności siebie to zaryzykowałby - odcinając pępowinę od rodziców i zostając w Stanach by być bliżej swojej ukochanej. Ciężko wierzyć, że nic do niej nie czuł i zrobił tak wiele dla Anory nic do niej nie czując, myślę, że widz podświadomie nie przyjmuje tego do wiadomości by już kompletnie nie stracić wiary w ludzi..
Moja ocena to: 9/10.
Zdecydowanie jeśli chodzi o filmy z 2024 roku, film “Anora” to najmocniejsza pozycja. Jestem ciekawa waszych wrażeń, dajcie znać w komentarzach, jak się Wam podobał film i co w Was po nim zostało?
Eliza Michalska
Trwa ładowanie...