Zwykle przyjmuje się, że chińska sztuka wojenna różni się w założeniach od zachodniej. Szczególne miejsce ma zajmować tutaj traktat „Sztuka Wojny” autorstwa Sun Tzu (Sun Zi). Koncepcje tego żyjącego na przełomie VI i V wieku p.n.e. generała miały inspirować następne pokolenia chińskich dowódców i natchnąć Mao Zedonga podczas tworzenia koncepcji wojny ludowej. Także we współczesnej chińskiej propagandzie Sun Tzu stał się synonimem mądrości Wschodu i znacznie skuteczniejszego działania niż w myśl zachodnich koncepcji wojny. Największym osiągnięciem mistrza ma być strategia wygrywania bez walki. Sun Tzu ma rzekomo zalecać atakowanie planów wroga, a nie jego armii. Wiele podobnych założeń jest bezwiednie powtarzanych przez uczonych i publicystów tak z Chin, jak i reszty świata. Czy jednak ten obraz jest prawdziwy? Czy dobrze rozumiemy co Sun Tzu pisał 2,5 tysiąca lat temu? Jak często chińscy dowódcy stosowali się do jego zaleceń? Co chińscy teoretycy i praktycy wojny pisali o koncepcjach Mistrza Suna?
