Kryzys humanitarny w Etiopii. Geneza, przyczyny i skutki / Wykład

Obrazek posta

🟥 Etiopia, jedno z najstarszych państw na świecie, przez wieki była symbolem niepodległości w Afryce, opierając się kolonializmowi i zachowując swoją suwerenność w erze imperializmu.

Jednak współczesna historia tego kraju jest naznaczona licznymi konfliktami etnicznymi, politycznymi i ekonomicznymi, które doprowadziły do jednego z największych kryzysów humanitarnych XXI wieku.

Obecny konflikt w Etiopii, skoncentrowany wokół regionu Tigraj, jest wynikiem długotrwałych napięć wewnętrznych i złożonych relacji pomiędzy różnymi grupami etnicznymi i politycznymi, które eskalowały do katastrofy humanitarnej o globalnych konsekwencjach.

Korzenie współczesnego kryzysu sięgają okresu końca XX wieku, kiedy to Etiopia przeszła znaczące zmiany polityczne po upadku reżimu Dergu w 1991 roku. Władza została przejęta przez Etiopski Ludowy Front Demokratyczno-Rewolucyjny (EPRDF), koalicję zdominowaną przez Ludowy Front Wyzwolenia Tigraju (TPLF). System federalny oparty na podziałach etnicznych, wdrożony przez EPRDF, miał na celu zapewnienie autonomii regionów, ale w praktyce stał się zarzewiem przyszłych konfliktów.

Tigraj, mimo niewielkiej liczby ludności w stosunku do reszty kraju, cieszył się znaczącymi wpływami politycznymi, co powodowało niezadowolenie wśród innych grup etnicznych, takich jak Oromowie czy Amharowie.

Rosnące napięcia stały się bardziej widoczne po dojściu do władzy premiera Abiya Ahmeda Aliego w 2018 roku. Abiy, wywodzący się z grupy etnicznej Oromo, zapoczątkował szereg reform politycznych i ekonomicznych, które miały na celu demokratyzację kraju. Wprowadził także politykę pojednania, kończąc wieloletni konflikt z sąsiednią Erytreą, za co w 2019 roku otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.

Jednak jego reformy spotkały się z oporem TPLF, które obawiało się utraty swojej historycznej pozycji w systemie władzy. Eskalacja napięć między rządem federalnym a władzami Tigraju przybrała na sile w 2020 roku, kiedy to Tigraj przeprowadził regionalne wybory wbrew decyzji rządu o ich odroczeniu z powodu pandemii COVID-19. Działania te zostały uznane przez rząd federalny za nielegalne, co doprowadziło do bezprecedensowej eskalacji konfliktu.

W listopadzie 2020 roku Abiy Ahmed ogłosił operację wojskową w regionie Tigraj, oskarżając TPLF o atak na bazy armii federalnej. Rozpoczęła się wojna, która szybko przekształciła się w katastrofę humanitarną. Wojska federalne, wspierane przez siły erytrejskie oraz lokalne milicje z regionu Amhary, rozpoczęły ofensywę, która doprowadziła do masowych przesiedleń ludności cywilnej.

Doniesienia o masakrach, gwałtach i innych zbrodniach wojennych wstrząsnęły opinią publiczną na całym świecie, a ONZ i organizacje praw człowieka zaczęły dokumentować dowody na naruszenia praw człowieka na ogromną skalę.

Skala kryzysu była wstrząsająca. Szacuje się, że miliony ludzi zostały zmuszone do opuszczenia swoich domów, a setki tysięcy stanęły w obliczu klęski głodu. Blokady humanitarne nałożone przez rząd federalny dodatkowo pogłębiły cierpienie ludności cywilnej w Tigraju, uniemożliwiając dostarczanie żywności, leków i innych niezbędnych środków do przetrwania.

Organizacje humanitarne wielokrotnie alarmowały o dramatycznym stanie zdrowia i bezpieczeństwa mieszkańców regionu, wskazując na powtarzające się przypadki niedożywienia, epidemie chorób zakaźnych oraz traumy psychiczne.

Cały artykuł przeczytasz na stronie: czabanrobiraban.pl

Zobacz również

W lesie znów są ludzie. Raport Joanny Klimowicz z pogranicza polsko-białoruskiego / Podcas...
Umierającą Mahlet zostawili bez pomocy w lesie. Czy funkcjonariusze unikną odpowiedzialnoś...
Polska zawiesiła prawo do azylu / Co robić? Porady prawne nie tylko dla aktywistów / Kamil...

Komentarze (0)

Trwa ładowanie...