Przetrwanie latem w polskim lesie na przykładzie uciekiniera
Ostatnio pozwoliłem sobie na kilka dni wytchnienia - krótki urlop offline. Mimo wszystko, dotarły do mnie strzępy informacji: mężczyzna zabił kilka osób, uciekł z bronią w las i przez kilka dni unikał obławy.
Z tego, co dotarło do mnie a czego nie miałem czasu weryfikować – był kłusownikiem, znał teren, poruszał się po nim swobodnie. Broń, z której strzelał, miał skonstruować sam. Słyszałem też, że dla niego las był jak dom, środowiskiem naturalnym, w którym potrafił funkcjonować.
Zadzwonił do mnie dziennikarz z WP. Chciał wiedzieć, jak długo ktoś taki mógłby się ukrywać. Odpowiedziałem: długo. Jeśli miał doświadczenie w bytowaniu, wiedział, jak się nawadniać, jak zdobyć pożywienie, jak się schować – a do tego przygotował wcześniej zapasy – mógł przetrwać tygodniami, a może dłużej. Żywność, mimo inflacji, wciąż można kupić tanio i w dużych ilościach. Wystarczy zawczasu ukryć ją w lesie.
Zapytany, czy trudno się przygotować do takiego trybu życia, powiedziałem, że jeśli ktoś ma odpowiednie predyspozycje, to kilka weekendów z doświadczonym instruktorem wystarczy, by nauczyć się podstaw. Teraz lato – hipotermia nie stanowi dużego zagrożenia, przyroda daje więcej niż zabiera. W lesie jest zarówno woda jak i pożywienie. Trzeba tylko umieć je znaleźć. Unikać upału, nie przemęczać się, dbać o nawodnienie – to wystarczy, by przetrwać. Do czasu kontuzji. Bo skręcona kostka, infekcja, ból zęba – i poziom trudności gwałtownie rośnie. Stwierdziłem, że lato nie jest aż tak dużym wyzwaniem i, że dopiero zima potrafi zweryfikować umiejętności survivalowe do długotrwałego bytowania w lesie.
Powiedziałem też, że największym zagrożeniem nie jest natura. Największym zagrożeniem była obława.
I tak też się skończyło. Gdy natrafił na patrol, odebrał sobie życie. Jeśli to, co podają media, jest prawdą – nie chciał zostać schwytany żywcem.
Preppers Poland
Trwa ładowanie...