Kiedyś moje życie było proste.
Szedłem po torze stabilnego życia, miałem normalną rodzinę i przyjaciół którzy mnie otaczali. Moja praca przynosiła mi satysfakcję i pieniądze. Niestety zawsze towarzyszył mi „niewidzialny przyjaciel”, któremu bardzo ufałem – ALKOHOL.
Powoli przestawałem iść właściwym torem.
Przez alkohol zaniedbywałem pracę i rodzinę. Sam odsuwałem się od dobrych ludzi idąc wyłącznie w kierunku tych którzy mi towarzyszyli przy libacjach. Wybierałem picie i sądziłem że wybieram dobrze.
ALKOHOL od początku był moim przyjacielem. Przy nim zapominałem o problemach, wypełniałem pustkę, zabijałem samotność . Piłem i było mi z tym dobrze . Ale dobrze było tylko MI. Cierpiała rodzina, nie miałem już prawdziwych przyjaciół. Zostałem tylko ja i on. Piłem bo każdy powód do picia był dobry . Budziłem się z kacem i następnego dnia znów piłem.
Dopiero gdy mój złudny przyjaciel ALKOHOL doprowadził mnie niemal do śmierci ocknąłem się!
Wiedziałem że jeśli chcę nadal żyć muszę wrócić na właściwy tor.
Zrozumiałem że dłużej nie mogę dusić się z decyzją zmiany życia. Bez ALKOHOLU jestem wolny. Pokochałem moje nowe życie. Włożyłem w to bardzo dużo pracy ale każdy kolejny dzień mojego życia jest potwierdzeniem że było warto.
Wiem że czasu nie cofnę, ale odzyskane nowe życie mogę poświęcić i wykorzystać dla przekazania innym by nie szli w tym kierunku w którym szedłem ja oraz pokazania jak wartościowe może być trzeźwe życie.
Nagrywanie filmów na YouTube było jednym z elementów zmiany mojego życia.
Nie spodziewałem się że moja historia poruszy tyle serc. Otworzyłem się dla Was, daliście mi dużo wsparcia – prostą rozmową, wspólnym milczeniem, płaczem, dzieleniem smutków i tragicznych doświadczeń życiowych.
Okazało się że jest nas tak wielu… po cichu wołających o pomoc, anonimowych, cierpiących samotnie.
Publikując moje filmy, w których zawarte są już dziesiątki także Waszych historii chcę przerwać tą ciszę która towarzyszy Wam każdego dnia. Chcę żebyście zrozumieli że nie jesteście sami. Pozwólcie mi być Waszym drogowskazem.
