Magdalena Czubaszek

Halo, też macie wrażenie, że ludzkość nie ewoluuje, a cofa się? No to ten dokument o zespole z 1973 roku jest dla was.

Ten rejs Ute Aurand to znak jakości berlińskiego undergroundu.

Jeśli znasz wszystkie fale feminizmu, a szczególnie miło ci z drugą, to w nią zwątpisz.

Amerykanie typu Don Draper wsiadają w Boeingi.

Dobrze mieć kogoś na miejscu, dobrze do kogoś jechać. Ale przecież współczesny turysta nie jedzie do nikogo. I jedzie właściwie po nic. Po to, żeby rozpuścić się w obcej przestrzeni, którą traktuje jak własną

Rymowanka z kreolsko-antylskiego, którą widziałam w Fort-de-France.

Smutny pan z dużej firmy, mógł po robocie rozpuścić się w beacie –„the individual disappeared in the tracks”.

– Jedź do Berlin West – usłyszała – to miejsce dla takich jak ty.

heroinowa stolica Europy, miasto-wyspa, dreamy place.

Na pewno znacie ten filmik, gdzie Lynch porównuje medytację do pączka.

W „Eraserhead” obok syczącego dark ambientu grają głównie perwersja i koszmar rodzinnego życia.

Patisz i okultyzm w telewizji, to się naprawdę udało.