Marek Szurawski (ur. 3 czerwca 1948 w Białogardzie) – dziennikarz, tłumacz i szkoleniowiec z zawodu, żeglarz i marynista z pasji, wykonawca szant, współtwórca i animator polskiego ruchu szantowego. Wraz z Ryszardem Muzajem, Jerzym Porębskim i Januszem Sikorskim współzałożyciel i członek grupy szantowej Stare Dzwony (obchodzącej w 2017 r. 35-lecie istnienia), od której zaczęła się moda na profesjonalne śpiewanie szant w Polsce. Po śmierci Janusza Sikorskiego w 1995 roku, do zespołu dołączył Andrzej Korycki.
Marek Szurawski jest autorem i tłumaczem na język polski wielu popularnych pieśni o tematyce żeglarskiej i morskiej. Jest również autorem książki, opisującej nie tylko historię szant, ale i sposób ich wykonywania, pt. Szanty i szantymeni – pieśni i ludzie z wielkich żaglowców, wyd. Glob, 1990, napisanej jeszcze pod nazwiskiem Siurawski, zwanej powszechnie w polskim środowisku szantowym Biblią Siurawskiego. Sam i z przyjaciółmi z zespołu nagrał cztery kasety i pięć płyt kompaktowych z polskimi wersjami klasycznych szant i pieśni morskich, wiele z nich własnego tłumaczenia i autorstwa. Laureat prestiżowej nagrody „Rejs Roku” 2002 (wraz z zespołem), przyznawanej co roku przez tygodnik „Głos Wybrzeża”, nagrody specjalnej za wieloletnie propagowanie żeglarstwa i kultury morskiej na polu muzycznym i estradowym.
Znawca historii wielkich żagli, tradycji, obyczajowości i dziedzictwa kulturowego ludzi morza. W nielicznym gronie w kraju specjalista od gry na koncertinie i kościach, oryginalnych instrumentach dawnego pokładu. Przez ponad 10 lat kierownik artystyczny Międzynarodowego Festiwalu „Shanties” w Krakowie, uczestnik wszystkich liczących się festiwali i spotkań szantowych na świecie.
