Głos kobiet doświadczonych przemocą sprowadza się do zdania relacji. Mamy opowiedzieć, co się zdarzyło, inni zaś, eksperci, nazwą problem, przypiszą do odpowiedniej kategorii, zaproponują rozwiązania i remedium.
Tym samym stajemy się petentkami systemu, który wie lepiej, co jest nam potrzebne. Przyznajmy, jest w tym z góry powzięte założenie, że system jest dobry i spełnia swoją rolę.
A jeśli nie spełnia? Cóż. Wtedy usłyszymy, że to w nas jest problem.
Tygodnik GŁOŚNO! - głosami samych kobiet rozprawia się z mitami o przemocy, o poszkodowanych i o sprawcach.
➤Piszemy o systemie rzekomego wsparcia, który w istocie rzeczy nie działa - bo gdyby działał, jego wieloletnie funkcjonowanie powinno znacząco ograniczyć przemoc wobec kobiet i dzieci, czyż nie? - a jednak przemoc eskaluje.
➤Opisujemy kulturowe taktyki, mające na celu spłycić temat przemocy, zmarginalizować go, a odpowiedzialność przerzucić na ofiary.
➤Poruszamy problem przemocy niewidzialnej, poseparacyjnej, nazywanej eufemistycznie konfliktem rozwodowym, z którą poszkodowane zostają same bo system rozkłada ręce.
➤Piszemy o przemocy instytucjonalnej, gdzie w tle, jak satelity, krążą około-przemocowe biznesy.
➤Mówimy o mediach, które utrwalają szkodliwe przekonania. O traumie ofiar, zespole stresu pourazowego, nad którym jest cisza - pewnie dlatego, że to medyczny, naukowy dowód na przeżytą opresję, który usunąłby w niebyt wszelkie wątpliwości, symetryzm i interpretacje.
➤Nie pomijamy tematu kobietobójstwa - oto słowo, które jak błąd gramatyczny podkreśla się, w trakcie pisania, na czerwono. Dla nas ta czerwień jest alertem, nie informacją, że słowo/zjawisko nie istnieje. Piszemy o "teorii alienacji" Gardnera, która jest patologiczną strategią sądową.
➤Piszemy też o naszych pomysłach i rozwiązaniach, których zadowolony z siebie system nie dostrzega lub nie chce dostrzegać.
Na łamach tygodnika nazywamy rzeczy po imieniu. W kwestii przemocy wobec kobiet, to kobiety są ekspertkami i to nasz głos musi wybrzmieć. GŁOŚNO! Ani minuty milczenia.
Wesprzyjcie projekt. Jest edukacyjny, społeczny, darmowy, dla każdej kobiety. Wszystkim Patronkom i Patronom serdecznie dziękuję.
Redaktorka Naczelna
Anita Deskiewicz wraz z Zespołem.
