Pieszo przez świat

Przygotowania do tej długiej i trudnej wyprawy są gorsze niż samo przejście.

Bez sprawdzenia siebie i własnych możliwości nie ma szans na powodzenie wyprawy. 

Dlatego pod koniec czerwca udałem się na piesza wędrówkę wokół największej Szwedzkiej wyspy Gotland. 19 dni wędrówki w palącym skore słońcu 550 km, często na otwartych terenach bez możliwości schowania się w cieniu. Zapraszam do obejrzenia wszystkich trzech części na YouTube. 

Pieszo przez świat. https://www.facebook.com/pieszoprzezswiatt To strona na facebooku ludzi z pasją, podróżników, ludzi kochających naturę i przyrodę.

Stronę prowadzę ja -:) , czyli Daniel Korzeniewski, rocznik 81.

Emigrowałem do Szwecji w 2005 roku, w sumie to nie z wyboru, a z powodu emigracji mojej mamy. Ona wyjechała wcześniej, a ja kończyłem szkołę średnią w Polsce. Szwecję odwiedzałem od 11-go do 21-go roku życia. Wtedy postanowiłem zostać na dłużej. Uwielbiam wędkować, a Szwecja okazała się pod tym względem rajem. Po roku w Szwecji udało mi się kupić starego saaba, w rozkładzie korozyjnym 🙂i dokładnie wtedy zaczęły się moje podróże po Szwecji oraz calej Skandynawii.

Najpierw do 100 km od Sztokholmu, a następnie dalej i dalej. Zachwycony skandynawską dziką naturą potrafiłem jechać nawet 600 km na północ, by łowić więcej i większe okazy. Z czasem pasja wędkarska przerodziła się w łowienie tylko wtedy, gdy mam ochotę na rybę. Każdą wolną chwilę, długi weekend zacząłem poświęcać na eksplorację Szwecji. Ale i tu z czasem weekendy okazały się być za krótkie. Każdy rezerwat przyrody, każdy park narodowy, od tych najbliższych po te położone za kołem podbiegunowym. Punktem przełomowym było wejście na najwyższy szczyt Szwecji. Przygotowywałem się rok do tej wyprawy. Dwa i pół tygodnia w dziczy z dala od cywilizacji, park narodowy Sarek w północnej Szwecji i najwyższy szczyt tego kraju - Kebnekaise. Złapałem bakcyla i nie mogłem się już zatrzymać. Zaczęły się treningi i przygotowania do kolejnych wypraw. Powroty w te same miejsca o każdej porze roku. (Szwecja). Z czasem zabrakło parków narodowych, nie było już gdzie jeździć, więc ruszyłem poza granice kraju zamieszkania. Cała linia brzegowa Norwegiii, od Nordkap, Lofoty, przez Stavanger do Oslo. Każda wyprawa i przygoda pchała mnie dalej i wyżej. Postanowiłem zdobywać górskie szczyty, dawało mi to ogromną frajdę, satysfakcje, spełnienie, czułem się wolny i poza systemem konsumpcjonizmu.

W piąki po pracy w magazynie na wózkach widłowych oddaję się weekendowej pasji nr 2.

 Pasją hobbistyczną jest Szkoła przetrwania dla dzieci (młode wilki).

https://www.facebook.com/skogensbarn

Dzięki tej pasji wpada trochę zaskurniaków, by moc realizowac kolejne cele. Jednak to tylko pasja, ktora nie przynosi wystarczających profitów.  

Kraje i szczyty odhaczone na liście. 

Szwecja, Kabnekaise -2106 m wysokości. Norwegia - Galdhøpiggen 2469m. Hiszpania - Mulhacén 3479m. Hiszpania - Teidę 3715m. Maroko - Tubkal 4167m. Gruzja - Kazbek 5054m. Rosja -Elbrus 5642m m. Tanzania - Kilimandżaro 5895m.

Po powrocie z Kilimandżaro i 17 dniach w Tanzanii, moja dusza cierpiała. W Afryce czułem się jak ryba w wodzie, jakbym pochodził z tamtej części świata. Czułem ich energetyczne, głębokie rozmowy o życiu, otwartość Afrykańczyków, ich problemy i sposób w jaki muszą sobie radzić, by przetrwać wzbudzały we mnie współczucie. Czasem, słysząc różne przykre historie, które opowiadali, aż łezka kręciła się w oku. Zakochałem się w Afryce i poczułem, że chcę tam wrócić. Eksplorować całą afrykę, poznać ją od środka, wszystkie kraje, kulturę, zwyczaje.