Jelita to największy narząd trawienny, immunologiczny i hormonalny w ludzkim ciele. Drugi mózg — unerwiony jest przez tzw. enteryczny układ nerwowy, który funkcjonalnością przypomina mózg i jest w dużej mierze od niego niezależny. W czasie rozwoju płodowego, niemal równocześnie rozwija się ośrodkowy układ nerwowy i właśnie enteryczny, stąd jego niezależność. W odróżnieniu od innych narządów, np. serca czy mięśni jelita mogą pracować bez instrukcji płynących z mózgu (przykładem są osoby w stanie wegetatywnym). Poza tym zarówno w mozgu jak i jelitach tworzą się np. neuroprzekaźniki, np. serotonina, dopamina.
Jelita są także domem dla wielu mikroorganizmów — bakterii, grzybów, archeonów, pasożytów czy wirusów - to jest mikrobiota jelitowa. Z kolei ci lokatorzy korzystają z tego, że mogą się u nas zagościć, ale jednocześnie mają wpływ na funkcjonowanie jelit i jak się okazuje innych narządów, w tym mózgu.
Wzajemna komunikacja między jelitami a mózgiem to taka autostrada, na której dochodzi do przekania informacji między tymi narządami w dwóch kierunkach. Mówimy wówczas o osi mózg-jelito i jelito-mózg. Kluczową rolę w komunikacji mózg-jelito jelito-mózg odgrywa mikrobiota, która rozwija się niemalże jednocześnie wtedy, kiedy mózg.
Komunikacja zachodzi zarówno z góry na dół, jak i z dołu do góry. W jelitach do współpracy przyłącza się mikrobiota, bo bierze udział w trawieniu pokarmu, w działaniu układu odpornościowego czy wpływa na syntezę neuroprzekaźników - ponad 90% serotoniny i 50% dopaminy, dwóch ważnych neuroprzekaźników, powstaje właśnie w jelitach przy udziale mikrobioty.
Więcej na ten temat posłuchasz w 20 odcinku podcastu Diet&Mindfulness, w którym dodatkowo wyjaśniam:
Podcastu posłuchasz na Spotify, Apple Podcasts, Google Podcasts lub w aplikacji Patronite Audio.
Gosia Pielichowska
Trwa ładowanie...