Stało sie Wóm kiej we Waszym żywobyciu, że Wóm gdosik rzyk, żeście sóm przigupi, że Wóm piere na dekiel, że mocie nierowno pod powołym, lebo że ni mocie wszystkich dóma? Wiycie Rostomili mi sie to przitrefiło wiela razy, gor jak żech drzistoł jakisik gupoty, baji po piwie. Tóż ale dobre, jak sie fanzoli po gorzole to je cosik inkszego, bo żodyn jak je ożrały nie rzóndzi jak sie patrzi. Gorszy je, kiej oto baba rzeknie chłopu, choć je krzyźby, że bulczy jako babuć w mydlinach. A tak sie roz stało, bo w Brynnej bywoł na gróniu gazda Jónek z Gryniów, co se wzión Hanke Holeksowóm a od poczóntku jak sie ożynili, to sie fórt wadzili a jedyn z drugigo sie poradził fest pośmioć. Ale roz sie stało, że Hanka uznała że Jónek fanzoli jak niezdrowo rzić, bo cosik wyrzóndzali o polityce a co sie wszystko robi na świecie, ale sie przi tymu powadzili, bo Haneczka musiała być dycki nejmóndrzejszo a Jónek to był chłop co prawił dycki na czorne, że je czorne a na biołe, że je biołe. Potym oto za dwa dni usłyszała jak chłop wyrzóndzo z krowóm na miedzy, tóż jak sie go spytała co prawił Malinie, to babie rzyk, że to óna mu wykłodała, jaki bydzie jutro czas. Potym eszcze pore razy Jónek wyrzóndzoł z kóniym, z trusiokami a z babuciym, tóż Hanka uż była isto, że je przigupi a że go trzeja posłać do dochtora. Zebrała sie wczas rano, siadła na kole a zwiózła sie ku dziedzinie do ośrodka, coby dochtorowi wszystko o chłopie powyrzóndzać. Jak Hanka wszystko rzekła, to dochtór uż ji mioł ganc dość, bo u niego siedziała pół drugo godziny. Fest chcioł coby se uż raczy szła ku chałupie, tóż napisoł na kónsku papióru, coby Jónek pojechoł do Cieszyna a niech go posłucho psychiatra. Hanka była rada jak fazol, wróciła sie spadki do chałupy, kozała sie chłopu umyć a wraziła go do autobusa, co jechoł ku Cieszynu. Psychiatra to był starszy panoczek, podziwoł sie na Jónka, pooglóndoł mu głowe, wypytoł sie go o wszystko, co robi na gospodarce, co mo rod a czego ni, nó a na kóniec se podrzistali cosik o świecie. Na kóniec dochtór mu doł wielkucny arch papióru, blajsztyft a kozoł Jónkowi, coby narysowoł chałupe, tóż chłop rysowoł z pół godziny wszystko – okna, dwiyrze, sztachety, ganc jakby to była czorno – bioło fotografija. Psychiatra mu kozoł prziść za tydziyń, że sie chce eszcze kapke na niego podziwać. Jónek prziszoł do chałupy ganc nasrany, bo pół dnia mioł w rzici a musioł rysować jakisik chałupy a wyrzóndzać z jakimsik starzikiym o polityce. Haneczka jednako była rada, bo uż aspóń gdosik ji chłopa lyczy a nie bydzie tela drzistoł. Za tydziyń Jónek uż sóm od siebie stanył rano, opucowoł sie a pojechoł ku Cieszynu. Psychiatra zaś mu doł wielkucny arch apióru a blajsztyft a kozoł mu narysować pore owiec. Tóż dobre, Jónek roz dwa trzi narysowoł z dziesiynć biyrek a ku tymu eszcze aji barónka. Dochtorowi sie zachciało kawy, tóż rzyk Jónkowi, coby ty owce powachowoł a ón hned przidzie. Psychiatry nie było pół godziny, trzi sztwierci godziny a Jónkowi sie uż chciało fest jscać, tóż sie nasroł narysowoł dokoła owiec rajczule a poszoł do haźla. Jak sie wrócił spadki, to stary psychiatra sie na niego podziwoł a prawi:
- Czymu żeście narysowali tóm rajczule?
- Tóż, przeca coby owce nie uciykły, ni?
- Ja yny wiycie jo sie dziwóm, że ty deski by mógły być hrubsze, bo ty owce hned wszystki ucieczóm do lasa…
Jónek jak jechoł w autobusie ku chałupie to wiedzioł na ozajst, że ni ma przigupi, mo wszystkich w chałupie a ku tymu ganc rowny powół. A jak go eszcze kiedy baba bydzie prógować posyłać do psychiatry, to ji nejprzód koże narysować na archu papióru krowe Maline, a koże ji jóm paść od rana do wieczora.
Gwara Śląska Cieszyńskiego
Trwa ładowanie...