Dycki było kapke kurowodów, kiej sie synek z miasta ożynił na dziedzinie. Było tak aji wtynczas, jak se dziołucha z miasta wziyna synka z dziedziny. Roz sie tak stało, że Francek Noga ze Skoczowa sie ożynił z dziołuchóm od siedloka Matuszka z Wielkich Kóńczyc. Wszystko było pieknie jak synek chodził na zolyty, bo Matuszkula dycki zabiła kaczyce, lebo kure coby synek se pojod. Jak przijechoł to wzión galanke na koło a jechali se do lasa, abo aji na muzyke ku dziedzinie. Yny że to ni mógło być na wieki, bo przeca synek z dziołuchóm sie nie śmióm smykać za długo, oto rok, nejwyży dwa a uż trzeja robić smowy a rychtować wiesieli. Tóż Francek też pierściónek dziołusze kupił, a wiesieli pospołu z Fotrami a z Teściami zrobił, bo mioł jakisik grejcary naszporowane. Po wiesielu sie przekludził do baby, Matuszek jim doł dwie izby tóż byli radzi, że majóm kaj rzić wrazić, ale borok Francek nie wiedzioł, co sie na niego rychtuje. Przez tydziyń chodził do roboty – robił we werku we Skoczowie, tóż jak prziszoł po szychcie do bytu, to se dycki legnył a spoczywoł. Tu na dziedzinie, ledwo przijechoł, cosik mało wiela zjod a uż go woło gazda ze synkiym, bo trzeja traktór zapuścić a jechać zwożać siano. Kozali mu naloć paliwa do capka, ale borok synek nie wiedzioł co sie tam leje, tóż namiyszoł oliwy z bynzynóm a zrobił miyszanke. Matuszek jak to uwidzioł to aż zaryczoł:
- Miyszanki tam do tego nie lyj, tam sie rope leje. Z miyszanki ci sie bydzie kurzić, jakbyś smrekami chajcowoł!
Tóż synek wloł rope a pojechoł pospołu z chłopami. Szoł za furóm a mioł siano podować, ale to robił piyrszy roz, tóż nie umioł dzióbnónć wideł tak, coby całóm kopke na roz chynónć na prziczepe. Yny tak po kapce ciepoł a loło sie z niego, jakby fedrowoł na dole. Na drugi dziyń trzeja było zaś siano wozić, ale traktór sie zrympolił, tóż każdy se wzión dzichte, bo pole było hned za stodołóm. Borok synek nie wiedzioł, jako sie nosi siano w dzichtach, ale szwagier mu hned pokozoł – chycił swojóm babe, przeciepoł jóm przez pleco a prawi:
- Widzisz Francek tak sie siano nosi w dzichcie a wartko do stodoły!
Przez sobote a niedziele jak synek eszcze bywoł w bycie, to se społ aji do dziewióntej. Tukej na dziedzinie je piynć godzin rano a uż kohót ryczy. Je sześć a uż go baba żducho, że trzeja stować. O pół siódmej Francek uż stoji z amprami przed krowóm a gaździno go pyto, coby jóm podojił, bo se wczora cosik zrobiła w rynke. Synek uwdzioł sztyry cycki a wubec nie wiedzioł, co mo robić, kierego nejprzód pocióngnónc a jako? Siod se na ryczce a ścis cycek wiela mioł siły. Malina mu wlazła klepetym do ampra a zaczła chwostym go prać po gymbie. Sumeryja! Potym dziepro Starka od baby mu pokozała jako sie doji – pieknie na dwa cycki. Eszcze była sranda jak sie krowa zaczła cielić, bo Francek był po nocy a fest zaspany wloz do chlywa. Gazda ze synkiym cióngli za porwóz, coby cieloka wysmyczyć a borok Franek za chwost. Gazda mu kozoł liwy zegnać z miedzy, ale óny go znały krótko, oto ze dwa tydnie, tóż prziszoł do chałupy cały poszczypany po rzici. Potym za dwa dni go barón pobód a krowa posmykała po miedzy, bo jóm chcioł przymknóć. Śmioli sie z niego, ale darmo synek nie był nauczóny roboty na dziedzinie, bo cały żywot bywoł w bycie. Ale oto za pore roków uż umioł robić wszystko a stało sie, że nejmłodszy synek od Matuszka sie ożynił do miasta – to też było srandy, ale o tym Wóm napiszym inkszy roz.
Gwara Śląska Cieszyńskiego
Trwa ładowanie...