Bababook - „How to Make Friends with the Dark" Kathleen Glasgow

Obrazek posta

Czy można zaprzyjaźnić się z ciemnością i nie dać się jej wciągnąć? Bohaterka książki „How to Make Friends with the Dark" Kathleen Glasgow musi to sprawdzić, bo nagle straciła matkę i jako szesnastolatka została przekazana w ręce stanu Arizona. Ten opis nie oddaje jednak sensu powieści, bo jest ona zapisem procesu żałoby, reakcji otoczenia na śmierć, prób pocieszania i złości osoby, która cierpi z powodu straty. Nie brak tu także opisów - jak nazwała je Justyna Suchecka - myśli rezygnacyjnych. Rozdziały to odliczanie dni i minut, które minęły od śmierci matki Tiger. Jej mama umiera z powodu tętniaka mózgu, brat Lupe ginie śmiercią s., która „jest statystycznie drugą przyczyną zgonów ludzi w wieku od 15 do 25 lat". Bohaterka jest przepełniona złością i goryczą, która wylewa się z niej z kolejnymi falami wymiotów. Zostaje nagle sama, bo w cierpieniu, nawet gdy mamy wsparcie, trudno je zauważyć. To powieść, która stawia pytania, czy umiemy pocieszać i czy w ogóle jest to możliwe. Czy zapewnienie „będzie dobrze" nie brzmi jak prześmiewczy i oderwany od życia (sic!) banał? Czy milczenie innych jest oznaką, że nic dla nich nie znaczymy? Tiger nie miała zdrowej relacji z mamą, żyła w poczuciu biedy i wstydu, jednak bez niej czuje się wyrwana z kontekstu, bezwartościowa i bezradna, bo od teraz niepewność - także o miejsce zamieszkania - staje się jej codziennością i utrudnia przeżywanie smutku. Autorka dodaje posłowie, w którym zastanawia się, jak to możliwe, że wciąż tak mało wiemy o własnych rodzicach i wiedzę o nich sklejamy z urywków historii, tak było i w jej przypadku. Tiger też mierzy się z wieloma odkryciami i przy tym zmienia się nieustannie, a towarzyszy jej mrok. To, co czytamy, jest formą ujścia bólu, zaproponowaną przez terapeutkę z grupy wsparcia dla osób w żałobie: "Kiedy ktoś umiera, to tak jakby zabierał ze sobą twoją zdolność do formułowania słów. I przez dłuższy czas chodzisz pusta" - tę pustkę trzeba pokonać, robi to bohaterka i autorka.
Bardzo polecam także jako lekturę w pierwszej i drugiej klasie liceum.

116 111 - Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży
#współpracapłatna z Wydawnictwem Jaguar

Zobacz również

"Daję wam to w częściach" Katarzyny Zwolskiej-Płusy - recenzja
"Wspomnienia z planety Ziemia" - recenzja
Bababook - „Orwell. Człowiek naszych czasów" Richarda Bradforda

Komentarze (0)

Trwa ładowanie...