Wydawnictwo Znak wydało „Orwella. Człowieka naszych czasów", czyli biografię napisaną przez Richarda Bradforda i przetłumaczoną przez Aleksandrę Żak i to w roku, w którym — nareszcie — Orwell stał się autorem maturalnej lektury obowiązkowej. Książka ta, której obszerna bibliografia zasługuje na uznanie, ukazuje, zgodnie z tytułem, że Eric Artur Blair to twórca-wieszcz, który przewidział aktualne problemy: kryzysy społeczne, militarne, polityczne, pracownicze, absurdalne prawo, które pozwala osobom w kryzysie bezdomności leżeć na betonie, ale pod karą wiezienia zabrania spania, a nawet Brexit. To pozycja dla tych, którzy zarówno znają twórczość pisarza, jak i tych, którzy dopiero zapoznają się z jego dorobkiem. Pierwsi zajmą się śledzeniem faktów biograficznych, drudzy uzyskają wnikliwą analizę problematyki podejmowanych przez niego zagadnień. Poczułam z Orwellem bliskość, która wynikała z wielkiego poczucia niesprawiedliwości społecznej i trudności z dostosowaniem się do reguł panujących w danych miejscach i organizacjach. Zaskoczyły mnie informacje o tym, jak bardzo nienawidził on edukacji formalnej, a także te, jak łatwo wyciągnięto wnioski, że był homofobem, chociaż reprezentował zupełnie odmienną postawę. Nie jest to jednak hołd na cześć pisarza. Nie ma tu laurek, dostrzeżono i prześledzono zmiany poglądów, jakie zachodziły w życiu Orwella, który przeszedł drogę z antysemity do głosiciela informacji o zbrodniach hitlerowskich, który wykazywał ich źródło w wypowiadanych pogardliwie słowach na temat ludności żydowskiej. Nie brak tu jeszcze jednej analizy: zachowania pełnego hipokryzji: wypominania antysemityzmu innym przez tych, którzy ze względu czy pozycję, lewicowe poglądy, ukrywają taką samą postawę pod płaszczykiem przyzwoitości (dwójmyślenie). Czy da się dziś mocniej wykazać absurdy podziałów politycznych, które doprowadzają do oportunizmu, bo albo „jesteś z nami", albo „przeciwko nam"?
Baba od polskiego
Trwa ładowanie...