Szanowni Państwo,
dwa tygodnie temu w „Pełni Literatury” czytałem wiersz Miłosza „O aniołach”. W #29 odcinku podcastu spojrzymy na ziemię. Będzie on więc wobec niego nieco polemiczny. Choć można też powiedzieć: komplementarny, dążący w ten sposób do tytułowej „pełni”.
Mówię w nim o wierszu Tadeusza Różewicza „Widziałem Go”. Rzadko pozwalam sobie na zdania oceniające i milczę o tym w podcaście – ale tu przyznam, że uważam go za jeden z największych wierszy XX wieku. Napisanych po polsku – to pewne, ale myślę, że jest taki również przetłumaczony na obce języki. I co ciekawe, w tomie „Zawsze fragment recycling” znajduje się w sąsiedztwie trzech wierszy poświęconych Miłoszowi. Próbuję go więc czytać w ich kontekście – jako odpowiedź na Miłoszowską metafizykę i epifanie tego poety.
Serdecznie zapraszam do wysłuchania, licząc że te pół godziny nie wyda się Państwu czasem zmarnowanym.
Bardzo serdecznie pozdrawiam
Radosław Romaniuk
Trwa ładowanie...