Szanowni Państwo,
dziesiąty odcinek specjalny podcastu na który mam przyjemność Państwa zaprosić jest w pewnym sensie jubileuszowy. Dokładnie przed rokiem w serwisie Patronite powstał profil „Pełni Literatury”. Od tego czasu dzięki Państwa wsparciu podcast może być publikowany, a zebrane środki pokrywają koszty jego produkcji.
Dziękuję i nie przestanę podkreślać Państwa roli. Tworzymy razem tę literacką przestrzeń inspirowaną dawnym radiem, gdzie pyta się o znaczenie i próbuje dostrzec wartość tego, co było i z rzadka tylko tego, co się ukazuje. Simona Kossak zauważyła kiedyś, że błędem jest nazywanie Puszczy prastarą, gdyż jest ona stara, młoda i najmłodsza jednocześnie. Taka jest też kultura i literatura. Cała w jednej chwili, choć nie do objęcia w całości. I kiedy usiłujemy cokolwiek z niej zrozumieć, możemy obcować z pełnią tej rzeczy. Tę świadomość próbuję pogłębiać we wspólnym nieśpiesznym, krytycznym, ale nie unikającym momentów zachwytu czytaniu. Dziś – „Oktostychów” Jarosława Iwaszkiewicza.
Po serii odcinków schyłkowych „Pełnia Literatury” dołącza bowiem do tendencji panującej w przyrodzie – i wita wiosnę. Przypomni o niej debiutancki tom wierszy Iwaszkiewicza „Oktostychy”. Od czasu ich powstania minęło trochę wiosen, lecz ich świat pozostał stuprocentowo młodzieńczy, pełen zachwytów bogactwem odkrywanym w naturze, muzyce, współbrzmieniu słów, pięknych przedmiotach, nawet samotności i melancholii. Stąd te dziwne połączenia: „Płomienne młode maki. Uwertura Rienzi. Oczekiwanie lata, które nic nie ziści”.
W #10 specjalnym odcinku „Pełni Literatury” poeta odczytuje tę frazę i kilka oktostychów. Kilka innych czytam sam, opowiadając o tych wierszach. Mogą go Państwo znaleźć w serwisie Patronite Audio lub na YouTube.
Mam nadzieję, że czas z „Pełnią Literatury” będzie dla Państwa dobrym momentem wiosny. Cieszę się, że jesteśmy razem w tej wirtualnej przestrzeni, która jest przecież także realna.
Do usłyszenia!
Serdecznie pozdrawiam
Radosław Romaniuk
Pełnia Literatury. Nocny podcast literacki
Trwa ładowanie...