Zniknięcie stołówki z kosmicznego kampusu. Historia Miasteczka Studenckiego AGH

Obrazek posta

Drodzy patroni, drodzy słuchacze. Zapraszamy do poznawania z nami krakowskiej architektury XX wieku. Od października 2023 roku publikujemy podcasty, pt. Przecież to nie jest modernizm! Odnajdziecie je na spotify, you tube i innych platformach. Czwarty odcinek dotyczy kosmicznego kampusu uniwersyteckiego, który powstał w latach 60. dla krakowskiej AGH. Zapraszamy do słuchania i wspierania.

https://youtu.be/rR1-MHKPh8A?si=Ie2zWF6CbcEbzg5h

https://open.spotify.com/episode/5qutByGeRlPgPJ3jBvUCQG?si=ed5631a2d49349cc

Zniknięcie stołówki z kosmicznego kampusu. Historia Miasteczka Studenckiego AGH. Rozmawiają Marta Karpińska i Michał Wiśniewski Dzisiaj będziemy rozmawiać o Miasteczku Studenckim Akademii Górniczo-Hutniczej, jednym z najważniejszych projektów Tomasza Mańkowskiego.  Tak o Mańkowskim pisał Grzegorz Piątek: Historia Tomasza Mańkowskiego to alternatywna historia polskiej architektury, która zdarzyła się naprawdę. Zaczynał w Krakowie w epoce Nowej Huty, ale ominął go socrealizm. Uczył architektury mieszkaniowej, lecz nie budował blokowisk, ale wręcz promował domki jednorodzinne. Był zza żelaznej kurtyny, ale studiował u Louisa Kahna. Wcześnie odkrył postmodernizm, ale nigdy nie wyrzekł się modernizmu. A kiedy upadł PRL i wszyscy rzucili się w biznes, zaprosił przyjaciół z Polski i zagranicy do projektu eksperymentalnego ośrodka opiekuńczego – Wioski Dziecięcej. Fascynujący dorobek i postawa twórcy, który w każdych okolicznościach tworzył architekturę głęboko humanistyczną i najlepszą możliwą w danych warunkach. W tym odcinku skupimy się szczególnie zachodniej części Kampusu AGH i Miasteczku Studenckim w Krakowie, którego budowę rozpoczęto dokładnie sześćdziesiąt lat temu. Miasteczko obejmuje obszar ok. 30 % terenu AGH, który ciągnie się przez dwa kilometry, na podłużnej działce pomiędzy ulicą Czarnowiejską i Reymonta. Zaczyna się niemalże w sercu miasta, przy Alejach Trzech Wieszczów, monumentalnych gmachem głównym uczelni, budynkiem A-O. Na drugim końcu symboliczne domknięcie kompozycji stanowią nowe budynki centrum sportowego oraz Dom Asystenta. Za nimi znajduje się zabudowa mieszkaniowa, która szybko przechodzi w ciągnący się przez kolejnych kilka kilometrów zespół zieleni doliny Rudawy i Lasu Wolskiego.  W wymiarze urbanistycznym jest to bardzo ciekawy przykład modernistycznego zespołu mieszkaniowego, który został trwale połączony z największym zespołem zielonym w przestrzeni Krakowa. Lektura: Michał Wiśniewski, Budowanie świata. Wokół twórczości Tomasza Mańkowskiego, Kraków: EMG, 2022

Krakowski Szlak Modernizmu tworzą ludzie, których fascynuje architektura nie tylko jako forma, ale przede wszystkim jako odbicie procesów politycznych, ekonomicznych i społecznych zachodzących w XX i XXI wieku. Na co dzień zajmujemy się badaniem architektury nowoczesnego Krakowa, ze świadomością, w jak ogromnym stopniu lokalność jest kształtowana przez wydarzenia globalne. Tytułem podcastu Przecież to nie jest modernizm chcieliśmy uhonorować komentarz często pojawiający się pod postami IG Krakowskiego Szlaku Modernizmu. W podcaście będziemy przyglądać się przełomowym momentom architektonicznej nowoczesności, dekonstruować jej mity, penetrować ślepe uliczki i podziwiać trwałe osiągnięcia.

Kto tworzy podcast?: dr Dorota Jędruch, Marta Karpińska, dr Dorota Leśniak-Rychlak, dr Michał Wiśniewski Nagrania, montaż: Jan Chołoniewski Dżingiel: Justyna Stasiowska Oprawa graficzna: Damian Nowak, Parastudio Zapraszamy do wsparcia nas przez: ⁠⁠⁠patronite.pl/krakowskiszlakmodernizmu

#fundacjainstytutarchitektury #instytutarchitektury #krakowskiszlakmodernizmu #przecieżtoniejestmodernizm #bądźturystąwswoimmieście #krakowski_szlak_modernizmu

Zobacz również

Dlaczego największe dzieło krakowskiego modernizmu znajduje się w Indiach?
Czyżyński Wawel. Między Wiedniem i Bagdadem
Czy postmodernizm w Krakowie?

Komentarze (0)

Trwa ładowanie...