Pod wpływem wspomnień, sięgnął ręką do pobliskiej szuflady, pełnej jak w dzieciństwie słodkości. Były tam najsmaczniejsze czekoladki, czekoladowe cukierki.

- Tylko groszków nie ma - uśmiechnął się do siebie na myśl o nich, o wspomnieniu własnej dziecięco buntowniczej postawy. - Nie, groszków tam nigdy nie będzie, chyba, że duże czarne grochy z kakaowym nadzieniem, orzechem. - Myśl o przeszłości, dziecięcych rozterkach po raz pierwszy przywiodła na jego usta uśmiech. Zawsze się wzdrygał, otrząsał, a teraz... z błogością i sentymentem myślał o swoich wspomnieniach, o sobie sprzed lat.

Wyciągnął pięć cukierków i zamknął szufladę przytrzaskując rozpięty mankiet koszuli.

Zmuszony był podnieść się jeszcze raz. Ponownie otworzył szufladę i patrząc na jej zawartość szepnął do siebie:

- Były jeszcze landrynki, okrągłe, kolorowe, białe, i pomarańczowe księżyce. - Po tylu latach zatęsknił za księżycami, które kupowali mu rodzice. Tak, prócz czekolady lubił jeszcze księżycowe landrynki i dropsy. Nie tak bardzo jak czekoladę, ale jednak. Pomarańczowe były inne jak wszystkie. Niesamowite. I w tym przypadku zaczął się zgadzać, że z braku innych słodyczy, mogły być one. Ich nigdy mu nie brakowało, jak chleba.

---

© Emilia Ewa Szumiło
Fragment książki: "Człowiek w koszuli" 
13.01.2024 r.

Poczytaj za darmo: Emilia Ewa Szumiło - Gildia Pióra

Ankieta

Komentarze (0)

Trwa ładowanie...

Załaduj więcej komentarzy