… a kto Ci powiedział, że ateista w nic nie wierzy, że nie wierzy w „Boga”? Elitarny Kościół, elitarna religia i ich „bogowie”, za jakich się uważa kler? Każą do siebie mówić „ksiądz”, choć nigdzie, ani w katechizmie, ani w Kodeksie Prawa Kanonicznego nie znajdziesz takiego tytułu. Znajdziesz go za to w starych pergaminach, gdzie Kiejstut był „księdzem litewskim”, bo w staropolskim języku to właśnie oznaczał (zamiennie stosowany) ten tytuł, tytuł „księcia”…
… religia jest jak kosztowna, piękna i zdobna butelka, w której jest zamknięty zapach i powiew lasu, jezior, gór, morza. Wmawiają ludziom, że modlą się do zawartości butelki, choć tak naprawdę modlą się do butelki. Wielbią tę butelkę i jej twórców, kler. Nawet nie są pewni, co jest tak naprawdę w tej butelce i czy to jest to, o czym kler mówi. Wydaje się, że przepych celebry, bogactwo kościołów jest stworzone, by człowiek poczuł potęgę „Boga”. A nie zauważają, że to jest wyzwanie dla „Boga”. »Patrz „Boże”, jaki jestem potężny i równy Tobie. Beze mnie nie byłoby tutaj tylu wiernych. Bez Nas, bez kleru nikt by Cię nie szanował i nie czcił«. Ateista to ten, który powiedział „Dość” i odszedł od butelki. Poszedł do lasu, w góry, nad jeziora czy morze, by się zaciągnąć tym, co podobno jest w butelce. By poczuć to, czego nie można poczuć przez butelkę…
… „pióro” napisała mi, nie tak dawno, że będziemy mogli pójść razem na kawę tylko w jednym momencie. Gdy stanę w kościele, i wypowiadając słowa „Credo”, poczuję drżenie ciała, serca i duszy. Gdy poczuję strach przed Jego potęgą, i uwielbienie dla Niego. Gdy poczuję jego Miłość i sam wyzwolę taką Miłość do Niego. A ja mam, nie tylka dla niej, ale dla wszystkich, inne wyzwanie. Idź na autostradę pełną betonu i asfaltu. Spójrz na jedno małe źdźbło trawy przebijające się przez ten beton i asfalt. I poczuj to samo, co czujesz w kościele. Poczuj tę potęgę „Życia”, widoczną w tym źdźble, w jego woli wydostania się spod betonu i asfaltu. Poczuj potęgę „woli życia i przetrwania”.
Poczuj
»PRAWDZIWEGO BOGA«.
Zobacz i pokochaj Go.
Zobacz jak w nędzy i trudzie pokonuje beton i asfalt, jak z uporem się pnie do góry. Bo to jest „Bóg”, w którego wierzą ateiści, którego wielbią i czczą, choć wielu z nich nawet nie zdaje sobie z tego sprawy…
»Życie jest jedynym i prawdziwym „Bogiem” tego świata. I całego wszechświata«
Grzegorz Antoni Kanik
Trwa ładowanie...