Opisane w poprzednich częściach prace nad napędem odrzutowym oraz pierwszymi samolotami zdolnymi do lotu w kosmos stanowiły podstawę do opracowania statków kosmicznych wielokrotnego użytku. Typowe balistyczne kapsuły kosmiczne były sprawdzone i ogólnie spełniały swoje zadanie, ale miały bardzo poważną wadę – były jednorazowe, co znacznie podnosiło koszty. W głowach teoretyków od lat tworzyły się więc wizje aerodynamicznych pojazdów (samolotów) zdolnych do wielokrotnego lotu w kosmos i powrotu na Ziemię [1].