Strategy&Future

Stojąc przed monumentalnym budynkiem Pentagonu w asyście żołnierzy operujących niewielkimi dronami powietrznymi, sekretarz obrony Peter Hegseth kilka dni temu ogłosił rozpoczęcie rewolucji w systemie produkcji i wykorzystania platform bezzałogowych w amerykańskich siłach zbrojnych. Wydarzenie to może stać się symbolem zachodzącej właśnie rewolucji w kwestii przygotowania do prowadzenia nowoczesnego konfliktu zbrojnego...

Jeszcze przed wojną z Hamasem i Hezbollahem, a tym bardziej przed ostatnią operacją skierowaną przeciw Iranowi, Izrael uznawany był za państwo posiadające jedną z najlepszych armii na świecie. W rankingu sporządzonym przez „US News & World Report” w styczniu 2023 roku w kategorii „siła wojskowa” ustępował jedynie Stanom Zjednoczonym, Chinom i Rosji, plasując się na czwartej pozycji...

Kultura strategiczna to utrwalone i przekazywane z pokolenia na pokolenie idee, postawy, tradycje, zwyczaje, które są kształtowane przez położenie geograficzne oraz doświadczenia historyczne danej wspólnoty narodowej i determinują jej sposób myślenia o rozwoju i bezpieczeństwie...

W połowie czerwca Mark Zuckerberg podpisał wart 14,3 mld dolarów kontrakt, którego przedmiotem było przejęcie przez Meta niewiele ponad 50% akcji firmy Scale AI założonej przez Alexa Wanga, 28-letniego obecnie przedsiębiorcę...

Przed wybuchem II wojny światowej Józef Piłsudski, odwołując się do dziedzictwa I Rzeczypospolitej, promował ideę Międzymorza — federacyjnego sojuszu państw Europy Środkowo-Wschodniej rozciągającego się między Bałtykiem, Morzem Czarnym i Adriatykiem...

Trwająca wymiana ciosów między Izraelem a Iranem skłania do kilku refleksji na poziomie strategicznym. Obecna faza tego konfliktu nadeszła w czasie intensywnych dyskusji na temat przyszłości amerykańskiego zaangażowania w Eurazji...

O ile zastosowanie konkretnej doktryny użycia broni jądrowej przez Pakistan demonstruje skuteczność odstraszania zagrożeń przy pomocy gróźb użycia broni jądrowej, o tyle obserwacja kolejnych „edycji” mniej lub bardziej zmilitaryzowanych sporów z jego silniejszym konwencjonalnie sąsiadem – Indiami – demonstruje, że sam fakt posiadania broni jądrowej (bez podziału na konkretne doktryny jej użycia) nie skutkuje odstraszeniem potencjalnych przeciwników w ten sam sposób...

Będziemy mieli nowego prezydenta. Kto wie – może na 10 lat. Czas to idealny na otwarcie wielkiej debaty publicznej o konieczności budowy nowego, wielkiego miasta, które będzie ucieleśnieniem naszej wizji przyszłej Polski za, powiedzmy, 10 lat. Polski wolnej od dzisiejszych problemów, nowoczesnej i będącej przykładem dla innych, przyciągającej kapitał i talenty ludzi, w tym naszą wielomilionową emigrację. Od czasu Gdyni i COP-u nie robiliśmy takich rzeczy. Nadszedł czas na zaprojektowanie i budowę nowego miasta, które podlegając innym – lepszym – zasadom, będzie pełne metaforycznych „szklanych domów” na miarę XXI i XXII wieku i tym samym pociągnie za sobą resztę Polski, spełniając ambicje jej obywateli. Będzie mogło być też idealnym miejscem powrotu emigracji, w tym tej, która Polski nie pamięta albo która luźno jest z nią związana, ale chce żyć w kraju nowoczesnym, innowacyjnym i zderegulowanym, gdzie państwo ani feudalne układy nie przeszkadzają żyć, rozwijać się i robić pieniądze. To my będziemy wybierać, kto przyjeżdża i się osiedla w nowej „ziemi obiecanej”, tylko tym razem to będzie nie Łódź, lecz Stanisławów...

Wybory prezydenckie w kraju to dobry moment, by pochylić się nad stanem instytucji naszego państwa. Żadna realna sanacja Rzeczypospolitej nie może się odbyć bez gruntownej przebudowy i odnowy kluczowych ram prawnych i zasad rządzących sferą publiczną. Ze względu na obecne okoliczności geopolityczne w sposób szczególny dotyczy to obszaru polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obronności państwa. To właśnie w tych domenach swoje konstytucyjne kompetencje posiada prezydent RP...

Wraz z atakiem terrorystycznym przeprowadzonym 22 kwietnia przez kaszmirskich separatystów w kontrolowanej przez Indie dolinie Baisaran – oraz następującym w kolejnych dniach cyklem uderzeń odwetowych Pakistanu i Indii – z pełną siłą odżyły niepokoje związane z bezpośrednim starciem dwóch mocarstw nuklearnych...

Tak, to nie pomyłka: Transmarium zamiast Intermarium, bo Ukraińcy, wyciągając właśnie do nas rękę do współpracy, nie chcą skojarzeń z „imperialnymi” projektami Polski z przeszłości. I niech tak będzie, łatwo się z tym pogodzić, bo odważnie parafrazując Deng Xiaopinga, można powiedzieć: „Nieważne, jak kot się nazywa, ważne, żeby łapał myszy”. W mojej najnowszej książce napisałem o tym, że w obliczu rozwoju sytuacji międzynarodowej, a w szczególności z braku realnych gwarancji bezpieczeństwa ze strony USA i Europy Zachodniej, w razie zakończenia wojny Ukraińcy wyciągną do nas rękę. Miejmy nadzieję, że nasi politycy zorientują się co do powodów zmiany postępowania Kijowa wobec Warszawy. To się właśnie dzieje...

W negocjowanym właśnie porozumieniu w sprawie zawieszenia broni na Ukrainie wcale nie chodzi o kwestie terytorialne, które przyciągają uwagę mediów, ani nawet o warunki odbudowy zniszczonego kraju i ewentualne rosyjskie reparacje. W grze są sprawy o wiele ważniejsze – relacja sił w regionie i warunki, na jakich będzie budowana równowaga...