1 Wtynczas Duch zakludził Jezusa na pustynie, coby go tam dioboł kusił
2 Sztyrycet dni a nocy nie jod a nie pił, potym zaczón mieć głód
3 Wtynczas prziszoł ku niymu tyn, kiery go kusił a rzyk mu: jak żeś je Synkiym od Pónbóczka, to rzeknij, coby z tych kamiyni ie zrobił chlyb
4 A Ón rzyk: je napisane: człowiek nie bydzie żył samym chlebym, ale każdym słowym, co óno je z gymby od Pónbóczka
5 Wtynczas deboł go zebroł do świyntego miasta a postawił na samym wyrchu tympla
6 A rzyk mu: jak żeś je Synkiym od Pónbóczka, to hópnij dołu, bo je napisane: rozkoże o tobie swojim anniołóm a bydóm cie nosić na rynkach, cobyś nie buchnół swojóm nogóm o kamiyń
7 Jezus mu na to rzyk: je aji napisane: nie bydziesz prógowoł Pón, swojigo Pónbóczka
8 Zaś go zebroł dioboł na przeogrómnie wielkóm gore a ukozoł mu wszecki królestwa świata a jaki sóm szumne
9 A rzyk do Niego: dóm ci to wszecko, jak gruchniesz na ziym a bydziesz sie mi kłanioł
10 Wtynczas Jezus mu rzyk: Idź precz, dioble! Bo je napisane: Pónu swojimu Pónbóczkowi sie bydziesz kłanioł a yny Ónymu bydziesz słógowoł
11 Wtynczas deboł odeszoł od Niego a oto anniołowie prziszli ku Niymu a mu słógowali
12 A kiej Jezus usłyszoł, że Jóna wciepali do harestu, wrócił sie spadki do Galileji
13 A kiej poszoł z Nazaretu, prziszoł a bywoł w Kafarnaum, co óno je nad morzym w granicach Zabulóna a Neftalego
14 Coby sie stało to, co był napisoł prorok Izajasz:
15 Ziymia Zabulóna a ziymia Neftalego, kole cesty nad morzym, za Jordanym Galilea poganów
16 Lud, co siedzioł we ćmoku, uwidzioł wielkucne światło a tym, kierzi siedzieli w krajinie a w ciyniu zaświyciło światło
17 Od tego czasu Jezus zaczón wyrzóndzać a prawić: pokutujcie, bo sie ku wóm pónkło królestwo niebieski
18 A kiej Jezus szoł nad Morzym Galilejskim, uwidzioł dwóch braci: Szymóna, na kierego prawili Pieter a Jyndrysa, jego brata, kierzi ciepali czyżyńce do morza, bo óni byli rybiorze
19 A rzyk jim: pódźcie za mnóm a zrobiym z was rybiorzi ludzi
20 A óni hned ciepli czyżyńcami a poszli za nim
21 A kiej poszoł z tamstela dali, uwidzioł dwóch inkszych braci, Jakuba, synka Zebedeusza a Jóna, jego brata, jak ze swojim Ojcym Zebedeuszym prawowali w łodziach swoji czyżyńce
22 A óni hneda poszli od łodzi a od swojigo Ojca a poszli za Jezusym
23 A Jezus drepsił po calućkij Galileji a uczył ich w tymplach, rzóndził ewangelijym królestwa a uzdrowioł wszecki nimoce a wszecko na co byli nimocni ludzie
24 A wyrzóndzało sie o Nim po calućkij Syryji. A kludzili ku Niymu wszeckich, kierym cosik było, kierych tropiły rostomajte nimoce a kierym sie ścigało, aji tych do kierych wloz demón, kierzi byli ganc bez rozumu a kierzi sie nie poradzili gibać a Ón jich uzdrowioł
25 A szło za Nim kupa ludzi z Galileji a Dekapolu, Jerozolimy a ze ziymi za Jordanym
Trwa ładowanie...