Strategy&Future

Louis-Vincent Gave – mieszkający w Hongkongu Francuz, inwestor i doradca finansowy. W przeszłości wraz z ojcem zarządzał funduszem inwestycyjnym obracającym aktywami wartymi ponad 10 miliardów dolarów. W rozmowie z Jackiem Bartosiakiem Louis mówi o wymiarze finansowym i technologicznym rywalizacji pomiędzy USA i Chinami, umiędzynarodowieniu renminbi, a także o dylematach, przed którymi stanie Polska i Unia Europejska w obliczu tej rywalizacji.

Jacek Bartosiak na temat pilnej potrzeby rewizji doktryny Mieroszewskiego i Giedroycia wobec państw na wschodzie wraz z konkretnymi propozycjami, co należny zmienić w obliczu niepokojących zmian na kontynencie europejskim.

Wprawdzie złoty czas po zimnej wojnie dobiegł końca, trzeba jednak przyznać, że realizacja celów Waszyngtonu wyłożonych w roku 1992 w swoistej Magna Carta wielkiej strategii USA po zimnej wojnie, czyli „Defense Planning Guidance”, a zatem uzyskania niepozostawiającej wątpliwości przewagi wojskowej nad rywalami, utrzymania systemu sprawnych sojuszy w kluczowych miejscach globu, poszerzania liberalnego ładu i globalnej wymiany handlowej przez okres ponad 20 lat, była niezaprzeczalnym sukcesem państwa amerykańskiego i jego elit i to pomimo niewątpliwych pojedynczych porażek, takich jak wojna w Afganistanie, ciągnąca się bez trwałego sukcesu od 2001 roku.

While the post-Cold War golden time has come to an end, it must be remembered that the implementation of Washington’s goals was explicitly laid out in what can be seen as a kind of Magna Carta for the grand strategy of the US after the Cold War – the 1992 Defense Planning Guidance. These are: obtaining an undisputed military advantage over rivals, maintaining a system of efficient alliances in key places of the globe, expanding the liberal order and global trade (which for over 20 years was an undeniable success of the American state and its elites – despite undoubted individual failures such as the war in Afghanistan, which has been going on without lasting success since 2001).

Modny w ostatnich latach skrót A2AD pochodzi z wojskowego języka angielskiego i oznacza zdolności antydostępowe. Pod tym pojęciem rozumiemy wojskowe i technologiczne środki związane ze skutecznym uniemożliwieniem (anti-access) swobodnego dostępu do stałych miejsc dyslokacji i wysuniętych baz amerykańskich w Eurazji oraz możliwość rażenia ruchomych celów (area-denial) w teatrze operacji, przede wszystkim sił morskich i powietrznych USA.

A2/AD stands for Anti-Access/Area Denial and has become an increasingly popular term in military circles over recent years. It’s a concept that refers to the military and technological measures being taken by land based Eurasian powers for effective prevention of unrestricted access to convenient dislocation sites and advanced American bases in Eurasia (anti-access), and the possibility of the destruction of US assets in the Eurasian theatre of operations, primarily US naval and air forces (area-denial).

W pierwszych latach postzimnowojennych Amerykanie dążyli do upowszechnienia zasad Konsensusu waszyngtońskiego, który dotyczył zaleceń Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego dla krajów słabiej rozwiniętych, w celu zdynamizowania rozwoju poprzez reformy rynkowe i szerokie otwarcie gospodarki na globalne przepływy. Tym samym Amerykanie sprzyjali globalizacji handlu, którego byli jednocześnie beneficjentami i gwarantami.

Rozmowa założyciela Strategy&Future Jacka Bartosiaka i dyrektora analiz w S&F Alberta Świdzińskiego o stanie ładu światowego na tle ostatnich wydarzeń na świecie – od Chin przez Bliski Wschód po Białoruś.

In the first years of the post-Cold War period, the Americans sought to spread the principles of the Washington Consensus, which concerned the recommendations of the International Monetary Fund and the World Bank for less developed countries in order to accelerate development through market reforms and wide openness of the economy to global flows.

Recenzja książek Simona Sebaga Montefiore („Letters that changed the World” oraz „Speeches that changed the World”) autorstwa Jacka Bartosiaka. Obie książki stanowią jedność: wybrane przemówienia i listy zmieniające historię. Wspaniale oddają klimat chwili, są też bardzo zaskakujące.

Siła i wynikająca z niej wiarygodność są walutą w stosunkach międzynarodowych, a dzieje całego XX wieku oraz pozycja, jaką zdobyły Stany Zjednoczone w ciągu minionego wieku i na początku wieku obecnego, są doskonałą ilustracją tej brutalnej prawdy.

Power and the credibility that arises from power are the currency in international relations. It’s a brutal truth perfectly illustrated by the history of the entire 20th century and the position gained by the United States over the past century and at the beginning of the present century.