Strategy&Future

Town of Raczki – on the way to the famed Suwałki Gap at NATO Eastern Flank

Juliusz Mieroszewski oraz Jerzy Giedroyć, pozostając po ostatniej wojnie światowej na emigracji na Zachodzie, sformułowali doktrynę geopolityczną, która zawierała się w prostej maksymie: „Nie może być wolnej Polski bez wolnej Litwy, Białorusi i Ukrainy”. Redaktor naczelny paryskiej „Kultury” oraz jej istotny współpracownik nawoływali do uznania podmiotowości Białorusinów, Ukraińców oraz Litwinów i do udzielenia im pomocy w odzyskaniu niepodległości bez względu na to, czy będą oni w przyszłości lojalni wobec Polski, czy nie.

Jacek Bartosiak opowiada o roli Raczek nad Rospudą w drodze na przesmyk suwalski dla wschodniej flanki NATO i bezpieczeństwa Polski.

Jacek Bartosiak explains the importance of the town of Raczki and the river crossing on the way to the Suwalki Gap at NATO Eastern Flank.

Wypowiedzi prezydenta Francji Emmanuela Macrona, a także wielu innych zachodnich polityków oraz strategów, świadczą o rozpadającej się jedności Zachodu i zapowiadają konieczność budowy „nowego porządku” w Europie. Wobec tego Polska powinna zrewidować swoją prowadzoną od 30 lat politykę „strategicznej powściągliwości” na wschodzie w trosce o spójność Zachodu, gdyż jest to polityka wbrew logice naszego położenia geopolitycznego.

Along with the statements of French President Macron, as well as many other politicians and strategists in the West – which testify to the faltering unity of the West and posit for the need to build a “new order” in Europe – Poland should revise its policy of “strategic restraint” in the East conducted so far for the justified sake of the cohesion of the West, and somewhat contrary to the logic of our geopolitical location for 30 years.

Juliusz Mieroszewski oraz Jerzy Giedroyć, pozostając po ostatniej wojnie światowej na emigracji na Zachodzie, sformułowali doktrynę geopolityczną, która zawierała się w prostej maksymie: „Nie może być wolnej Polski bez wolnej Litwy, Białorusi i Ukrainy”. Redaktor naczelny paryskiej „Kultury” oraz jej istotny współpracownik nawoływali do uznania podmiotowości Białorusinów, Ukraińców oraz Litwinów i do udzielenia im pomocy w odzyskaniu niepodległości bez względu na to, czy będą oni w przyszłości lojalni wobec Polski, czy nie.

Juliusz Mieroszewski oraz Jerzy Giedroyć, pozostając po ostatniej wojnie światowej na emigracji na Zachodzie, sformułowali doktrynę geopolityczną, która zawierała się w prostej maksymie: „Nie może być wolnej Polski bez wolnej Litwy, Białorusi i Ukrainy”. Redaktor naczelny paryskiej „Kultury” oraz jej istotny współpracownik nawoływali do uznania podmiotowości Białorusinów, Ukraińców oraz Litwinów i do udzielenia im pomocy w odzyskaniu niepodległości bez względu na to, czy będą oni w przyszłości lojalni wobec Polski, czy nie.

Juliusz Mieroszewski and Jerzy Giedroyć, remaining in exile in the West after the last world war, formulated a geopolitical doctrine which contained a simple maxim: “there can be no free Poland without a free Lithuania, Belarus and Ukraine.” The editor-in-chief of the Paris-based journal Kultura and his important collaborator called for recognition of the subjectivity and self-decision making of Belarusians, Ukrainians and Lithuanians, to help them regain independence regardless of whether they will be loyal to Poland in the future or not.

Od 1991 roku począwszy, od czasu prezydentury George’a Busha seniora, Amerykanie starali się przeciwdziałać naturalnym trendom wielobiegunowości w Eurazji, bojąc się niestabilności i polaryzacji, które były zmorą epok wcześniejszych i prowadziły do wojen dominacyjnych. W tych warunkach wojska amerykańskie stanowiły dla świata postzimnowojennego ultima ratio regum.

Since President Bush Senior’s presidency in 1991, the Americans have sought to counter the natural trends of multipolarity in Eurasia, fearing the instability and polarisation that were the bane of earlier periods and led to domination wars. Therefore, US military constituted for the post-Cold War world an ultima ratio regum.

Louis-Vincent Gave – mieszkający w Hongkongu Francuz, inwestor i doradca finansowy. W przeszłości wraz z ojcem zarządzał funduszem inwestycyjnym obracającym aktywami wartymi ponad 10 miliardów dolarów. W rozmowie z Jackiem Bartosiakiem Louis mówi o wymiarze finansowym i technologicznym rywalizacji pomiędzy USA i Chinami, umiędzynarodowieniu renminbi, a także o dylematach, przed którymi stanie Polska i Unia Europejska w obliczu tej rywalizacji.