Wojciech Górny Permisie.pl

W permakulturze koncepcja Stref jest praktycznym narzędziem projektowym, które pomaga nam umieszczać elementy w naszym otoczeniu zgodnie z tym, jak często ich używamy i ile uwagi one wymagają. Strefy od 1 do 4 są zazwyczaj rozmieszczone w mniej lub bardziej koncentrycznych formach rozchodzących się promieniście od domu lub centralnego punktu codziennej aktywności, przy czym strefa najbliższa jest najbardziej intensywnie zarządzana, a strefy zewnętrzne stają się stopniowo mniej uprawiane i zmieniane . Następnie, na samym skraju tego wzorca leży Strefa 5, często opisywana jako strefa dziczy, obszar bez (lub minimalnej) ingerencji człowieka.

Podczas projektowania zrównoważonego krajobrazu światło słoneczne często zajmuje centralne miejsce. Ogrodnicy i praktycy permakultury skupiają się na wykorzystaniu jego energii do wzrostu roślin, pasywnego ogrzewania i produkcji energii. Ale tam, gdzie jest światło, jest również cień, równie potężna siła kształtująca środowisko. Choć często pomijany, cień wpływa na mikroklimat, reguluje temperaturę, oszczędza wilgoć i wpływa na efektywność energetyczną domów i szklarni. Zrozumienie, w jaki sposób cienie się poruszają, zmieniają i oddziałują na krajobraz, pozwala na bardziej przemyślane i odporne wybory projektowe.

Permakultura, choć głównie pracuje z życiem, intensywnie korzysta z informacji. To odróżnia ją od tradycyjnego wiejskiego życia opartego na ciężkiej pracy, jak również od współczesnego, bazującego na paliwach kopalnych, nawozach sztucznych i biocydach. Permakultura korzysta z informacji z każdej dostępnej dziedziny wiedzy, by zaprojektować nasze ogródki, domy, działki czy siedliska tak, aby zaspokajały nasze wszystkie potrzeby w sposób etyczny, korzysta z wzorców natury, aby osiągać maksimum efektów zużywając minimum zasobów. Mówi się, że w zakładaniu permakulturowego siedliska, ¾ pracy to analiza informacji i myślenie, a jedynie ¼ to fizyczna implementacja.

Spirala, a szczególnie ta ziołowa, jest sztandarowym przykładem wykorzystania wzorców natury w projektowaniu permakulturowym. Na jej przykładzie, twórca permakultury, Bill Mollison uczył, jak zrozumieć wzorce, a my, skromni następcy, uczymy tak do dziś. Mandale, użyte jako wzorzec przy projektowaniu grządek, stanowią wizytówkę wielu permakulturowych ogrodów, uchodząc za przejaw permazaawansowania, estetyki, elegancji i dobrego smaku. Ogród, w którym zaprojektowano spiralę i mandalę uchodzi za głęboko osadzony w pemakulturowej tradycji, we wzorcach natury i w tak nielubianej przez Moiilsona, a dziś tak modnej, „głębokiej ekologii”.

Wiele osób pyta mnie, co w tym tygodniu JA będę siać i kiedy konkretnie. Mój osobisty terminarz siewów różni się od tego w udostępnionym na stronie Permisie kalkulatorze dat siewu i zakłada wiele możliwych dat dla poszczególnych warzyw, tym razem kierując się zasadniczo "wszystkim".

Kiełkowanie nasion to fascynujący proces, który stanowi pierwszy krok w cyklu życia rośliny. Wyobraź sobie małe, niepozorne nasionko, które skrywa w sobie potencjał do przekształcenia się w bujną roślinę, która kiedyś da Ci plon. Co jest potrzebne, aby nasionko wykiełkowało? Przyjrzyjmy się rozmaitym czynnikom, które mają na to wpływ.

Czy istnieje idealna szklarnia permakulturowa? Jak zwykle w pemakulturze, odpowiedź brzmi: „To zależy”. Z jednej strony można powiedzieć: „Mam dokładnie taką szklarnię, jaką sobie wymarzyłem i jest ona dla mnie idealna”, z drugiej ktoś inny, patrząc na tą samą konstrukcję, może rzec: „Oj, w duchu permakultury, to bym tu parę rzeczy poprawił”.

Ogrodnictwo i uprawa własnych warzyw to piękne hobby. Hobby, które potrafi kosztować krocie, szczególnie jeśli porównać cenę warzywa w markecie z kosztem jego samodzielnej uprawy. Znam wielu ogrodników – hobbystów, którzy żartobliwie licytują się, który z nich wyhodował „najdroższe pomidory świata”, co zwykle sprowadza się do tego, że dużo taniej byłoby je kupić niż samemu uprawiać. Wedle szokujących danych z USA, przeciętny hobbysta-ogrodnik wydaje na swoje hobby tyle, że jeden pomidor z własnego ogródka potrafi kosztować kilkadziesiąt dolarów. Oczywiście, nic nie zastąpi smaku własnych warzyw, satysfakcji z ich uprawy, a jeśli chodzi o hobby to bywają droższe i gorsze niż ogrodnictwo. Czy można jednak tak założyć i prowadzić warzywnik, aby było fajnie, zdrowo i tanio? Zobaczmy 😊

Permakultura, metoda zrównoważonego projektowania, opiera się między innymi na dwunastu podstawowych zasadach, jakie sformułował jeden z jej twórców, David Holmgren. Zasady te harmonizują działalność człowieka z naturalnymi ekosystemami. Dopasowanie każdej zasady do konkretnego miesiąca roku może pomóc Ci połączyć koncepcję permakultury z codziennym życiem, w sposób uporządkowany, czyniąc ten proces o wiele łatwiejszym.

Natura działa w skali o wielkiej rozpiętości, od najmniejszego atomu do ogromnych ekosystemów. W permakulturze mówimy więc o Efekcie Skali, który dostrzegamy w wielu elementach natury. Odnosi się on do zrozumienia, że skala systemu wpływa na funkcjonowanie jego komponentów i ich wzajemne interakcje. Podkreśla, że strategie, techniki i projekty, które działają na małą skalę, mogą dawać inne rezultaty, gdy są wdrażane na większą skalę i odwrotnie. Obok Efektu Krawędzi, Efekt Skali jest kluczowym w projektowaniu permakulturowym, ale również w wielu dziedzinach życia, od ekologii, poprzez urbanistykę, po międzyludzkie relacje.

Gdy mówię ogrodnikom o uprawie ziemniaków z nasion, pytanie, jakie najczęściej pada to: ”Ale po co? Przecież wszyscy sadzą sadzeniaki!”. Postaram się więc odpowiedzieć tutaj nie tylko na to pytanie, ale również opowiem, jak to robić dobrze.

W sercu miasteczka Strychowice grupa sąsiadów zebrała się wokół zakurzonego kawałka ziemi ukrytego między starą biblioteką a torami kolejowymi. Ten kawałek gruntu, kiedyś uważany za jałowy i zapomniany, miał stać się czymś niezwykłym. Pomysł kiełkował od jakiegoś czasu — wszyscy byli zmęczeni uprzejmym machaniem do siebie na ulicy lub zdawkowymi pogawędkami w kolejce do sklepu na rogu. Pragnęli czegoś głębszego, sposobu na poznanie się, integrację rodzin, wyhodowanie czegoś wspólnie w swojej okolicy, poza tym, co we własnych ogródkach i na miejskich trawnikach.